اخراج

اخراج /'exrāj/ معنی ۱. بیرون کردن کسی از محل کارش. ۲. بیرون کردن. ۳. (صفت) کسی که از جایی بیرون شده باشد؛ اخراج‌شده. ۴. (اسم) [قدیمی] هزینه؛ خرج. فرهنگ فارسی عمید /////////////////////////////////////////////////////////////////////////// و اما خرج و انفاق باید که دران از چهار چیز احتراز کند اول لؤم و تقتیر و آن چنان بود که در اخراجات نفس و اهل تنگ فرا گیرد یا از بذل معروف امتناع نماید و دوم اسراف و تبذیر /////////////////////////////////////////////////////////////////// خواجه نصیرالدین طوسی » اخلاق ناصری » مقالت دوم در تدبیر منازل » فصل دوم مترادف و متضاد ۱. تبعید، دفع، طرد، ۲. انفصال، پاکسازی، خلع، عزل، منفصل ۳. تخلیه ≠ ادخال برابر فارسی راندن، کنارگزاری، بیرون کردن، بیرون فرستادن، برونکرد فعل بن گذشته: اخراج کرد بن حال: اخراج کن دیکشنری انگلیسی ترکی عربی ejection, eviction, expulsion, ouster, shakeout