حمله

حمله /hamle/ (اسم مصدر) [عربی: حملَة] ۱. یورش. ۲. هجوم در جنگ. ۳. (اسم) (پزشکی) [عامیانه] = صرع ۴. (اسم) (پزشکی) اختلال ناگهانی در یکی از اعضای بدن، مانند قلب یا مغز. ۵. [مجاز] اعتراض یا انتقاد شدید. ⟨حمله ‌آوردن: (مصدر لازم) هجوم آوردن؛ یورش آوردن. ⟨حمله بردن: (مصدر لازم) هجوم بردن؛ یورش بردن. ⟨حمله کردن: (مصدر لازم) = حمله بردن. فرهنگ فارسی عمید ////////////////////////////////////////////////// خسروغازی محمود محمد سیرت شاه دین ورز هنرپرور کامل فرهنگ.... آنکه برکند به یک حمله در قلعه ٔ تاغ آنکه بگشاد به یک تیر دژ ارگ زرنگ. ////////////////////////////////////////////////////// فرخی سیستانی ///////////////////////////////////////////////////// عنان را بپچید سهراب گرد به ایرانیان بر یکی حمله برد //////////////////////////////////////////////////////// فردوسی طوسی ///////////////////////////////////////////////////// انگلیسی: onset، archaic a military attack. فرخی (از آنندراج ). /////////////////////////////////////////////////// فرخی سیستانی