شرم
نویسه گردانی:
ŠRM
شرم /šarm/ (اسم) [پهلوی: šarm] ۱. آزرم؛ حیا؛ حالت انفعال که هنگام حرف زدن یا ارتکاب عملی به شخص دست می‌دهد. ۲. [قدیمی، مجاز] ناموس. ۳. آلت تناسلی: ◻︎ بدو گفت کآن خون گرم من است / بریده ز تن باز شرم من است (فردوسی: ۶/۲۰۰). ⟨ شرم داشتن: (مصدر لازم) باشرم بودن؛ باحیا بودن؛ خجلت داشتن؛ آزرم داشتن. فرهنگ فارسی عمید
واژه های همانند
۲۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
شرم اندام . [ ش َ اَ ] (اِ مرکب ) عورت . شرم . سوءة. آلت تناسلی مرد یا زن . شرم جای . شرمگاه .(یادداشت مؤلف ). رجوع به شرم و مترادفات آن شود.
شرم آلوده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) شرمگین . شرم آلود. شرمگن . شرمنده روی : از حجاب حسن شرم آلوده ٔ لیلی هنوزبید مجنون سربه پیش انداختن ...
شرم آمدن . [ ش َ م َ دَ ] (مص مرکب ) خجل شدن . شرمسار گردیدن . (یادداشت مؤلف ). حاصل شدن خجلت و انفعال برای کسی : تهمتن چو بشنید شرم آمدش...
تابس شرم . [ ب َ ش َ رَ م َ ] (اِخ ) مأخوذ از سانسکریت ۞ موضعی است در جنوب سنکهت . (ماللهند ص 154).
جامه ٔ شرم . [ م َ / م ِ ی ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عفت . پاکدامنی . حیا : ز سر تاج فرهنگ بفکنده ای ز تن جامه ٔ شرم برکنده ای .فردوسی .
شرم آلودگی . [ ش َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت شرم آلوده . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرم آلود و شرم آلوده شود.
شرم داشتن . [ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) خجالت داشتن . حیا داشتن . (ناظم الاطباء). خزایه . خزی . اختات . اختثاث . (منتهی الارب ). حیا کردن . خجالت کشی...
جامه ٔ شرم برکندن . [ م َ / م ِ ی ِ ش َ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شرم ناکردن . آزرم را بیکسو نهادن . بی شرمی : ز سر تاج فرهنگ بفکنده ای ز تن جام...