دست آویز آویز دست

دست آویز. [ دَ] (نف مرکب). برابر با اسلینگ =sling در انگلیسی. در آلمانی آرماشلینگه = Armschlinge، در فرانسه اِشارپه= Écharpe، در روسی وَیَسکا مَروکُم =. повязка на руку . که دست (مجروح، ضرب دیده، شکسته) از آن آویزند. که دست را به گردن آویخته تثبیت کند. || بند یا تسمه ای که بازوی شکسته بدان آویزند. دست آویز یا اسلینگ طبی در اصل تکه‌ای از نوعی پارچه یا ماده خاص است که در تثبیت دست آسیب ‌دیده کار گیرند. دست آویز/اسلینگ عموماً از پارچه‌ای نرم و راحت مانند کتان تهیه می‌شود. دست آویز معمولی شکلی سه‌گوش دارد تا بتوان آن را دور بازو و بالاتنه پیچید.