غراب
نویسه گردانی:
ḠRʼB
غراب /qorāb/ معنی ۱. (زیست‌شناسی) کلاغ سیاه. ۲. (صفت) [مجاز] خودخواه. ۳. (نجوم) صورت فلکی کم‌نوری در آسمان نیمکرۀ جنوبی؛ کلاغ. ۴. (زیست‌شناسی) زاغ. ۵. نوعی کشتی بادی که به شکل کلاغ ساخته می‌شد. ⟨ غراب بین: (زیست‌شناسی) [قدیمی] = غراب‌البین فرهنگ فارسی عمید //////////////////////////////////////////////////////////////// نوعی کشتی دریا از کشتیهای قدیم. (از المنجد). قسمی از کشتی بادی قدیم که به شکل غراب ساخته میشده است. کرجی. قایق. و کشتی دودی این عصر را هم غراب می گویند. (فرهنگ نظام ). زورق . طرادة: و در آنجا معتمد مذکور مرا با خود به غراب سوار نموده، روانه ٔ دیار اروس شده. (تاریخ گلستانه ). با محمودبیک سوار غراب نموده و خود هم در آن کشتی نشست. (تاریخ گلستانه ). /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////دهخدا مترادف و متضاد ۱. جهاز، سفینه، کشتی، ناو ۲. زاغ، کلاغ
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
قراب الشی ٔ. [ ق ُ بُش ْ ش َی ْءْ ] (ع اِ مرکب ) هرچه قریب مرتبه ٔآن باشد. (منتهی الارب ). هرچه نزدیک و قریب به مرتبه ٔ آن چیز باشد. (ناظم ...
قراب المؤمن . [ ق ُبُل ْ م ُءْ م ِ ] (ع اِ مرکب ) دانائی و دریافت وی . (منتهی الارب ). دانائی و دریافت مؤمن . (ناظم الاطباء). در حدیث است : ...