ام کیو ناین ریپر پهبادامریکایی

جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر (انگلیسی: General Atomics MQ-9 Reaper)، پهپادی تهاجمی با قابلیت انجام عملیات پروازی کنترل از راه دور یا خودمختار است که توسط شرکت جنرال اتمیکس اِروناتیکال سیستمز عمدتاً برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته‌است. ام‌کیو ۹ و سایر پهپادها توسط نیروی هوایی آمریکا به عنوان وسایل نقلیه خلبان از راه دور (Remotely Piloted Vehicles/Aircraft یا به‌طور خلاصه RPV/RPA) شناخته می‌شوند، تا نشانگر کنترل‌کننده‌های زمینی انسانی آن‌ها باشد.[۴][۵] ام‌کیو-۹، اولین پهپاد ضربتی است که برای تجسس طولانی مدت در ارتفاع بالا طراحی شده‌است.[۶] پهپاد ام‌کیو-۹ یک هواپیمای بزرگتر، سنگین‌تر و توانمندتر از ام‌کیو-۱ قبلی است. می‌توان آن را با همان سیستم‌های زمینی که برای کنترل ام‌کیو-۱ استفاده می‌شود، کنترل کرد. ام‌کیو۹ دارای یک موتور توربوپراپ با قدرت ۹۵۰ اسب‌بخار-شفت (۷۱۲ کیلووات) است (در مقایسه با موتور پیستونی ۱۱۵ اسب بخاری (۸۶ کیلووات) ام‌کیو۱). قدرت بیشتر به ریپر اجازه می‌دهد تا ۱۵ برابر بیشتر محموله مهمات حمل کند و با سرعتی در حدود سه برابر ام‌کیو-۱ حرکت کند.[۷] این هواپیما توسط خدمه هواپیما که در ایستگاه کنترل زمینی (GCS) مستقر هستند، نظارت و کنترل شده و از سلاح استفاده می‌کند.[۸] در سال ۲۰۰۸، بال هجومی ۱۷۴ام گارد ملی هوایی نیویورک، انتقال از جنگنده‌های خلبان‌دار اف-۱۶ به ام‌کیو-۹ای ریپر را آغاز کرد و اولین واحد جنگنده‌ای شد که به‌طور کامل به استفاده از هواپیمای جنگی بدون سرنشین (UCAV) رو آورد.[۹] در مارس ۲۰۱۱، نیروی هوایی آمریکا خلبانان بیشتری را برای وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین پیشرفته نسبت به هر سیستم تسلیحاتی دیگر آموزش داد.[۱۰] نیروی هوایی آمریکا بیش از ۳۰۰ ام‌کیو-۹ ریپر را تا ماه مه ۲۰۲۱ عملیاتی کرد.[۱۱] در ۳ ژانویه ۲۰۲۰، حمله موشکی یک پهپاد ام‌کیو-۹ متعلق به آمریکا به فرودگاه بین‌المللی بغداد، قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ابومهدی المهندس، معاون فرمانده حشد الشعبی را کشت. در سال ۲۰۲۳، یک فروند توسط نیروی هوایی روسیه و یک‌فروند توسط انصارالله یمن در نبرد طوفان الاقصی منهدم شد.[۱۲] طراحی تاکسی‌کردن ام‌کیو-۹ ریپر پس از مأموریتی در افغانستان. یک سامانه معمولی ام‌کیو-۹ شامل چندین هواپیما، ایستگاه کنترل زمینی، تجهیزات ارتباطی، لوازم یدکی تعمیر و نگهداری و پرسنل است. یک خدمه پرواز نظامی شامل یک خلبان، اپراتور حسگر و هماهنگ‌کننده اطلاعات مأموریت است.[۱۳] این هواپیما از یک موتور توربوپراپ با قدرت ۹۵۰ اسب بخار (۷۱۰ کیلووات) بهره می‌برد، و حداکثر سرعت آن حدود ۲۶۰ گره (۴۸۰ کیلومتر در ساعت یا ۳۰۰ مایل در ساعت) و سرعت کروز آن ۱۵۰ تا ۱۷۰ گره (۱۷۰ تا ۲۰۰ مایل در ساعت یا ۲۸۰ تا ۳۱۰ کیلومتر در ساعت) می‌باشد.[۱۴] ام‌کیو-۹ با طول بال‌های ۲۰ متری و حداکثر بار ۱۷۰۰ کیلوگرم، می‌تواند به انواع تسلیحات از جمله موشک‌های هلفایر و یگان‌های بمب هدایت لیزری ۵۰۰ پوندی (۲۳۰ کیلوگرم) مسلح شود.[۱۵] استقامت آن در هنگام انجام ماموریت‌های اطلاعاتی، مراقبتی و شناسایی ۳۰ ساعت است که در صورت حمل بار کامل سلاح به ۲۳ ساعت کاهش می‌یابد.[۱۶] پرداتور و ریپر برای عملیات نظامی طراحی شده‌اند و برای پرواز در میان ترافیک شلوغ خطوط هوایی مناسب نیستند. این هواپیما معمولاً فاقد سیستم‌هایی است که می‌توانند با مقررات See-And-Avoid اداره هوانوردی فدرال مطابقت داشته باشند.[۱۷] در سال ۲۰۰۵، درخواست‌هایی مبنی بر استفاده از ام‌کیو-۹ در عملیات‌های جستجو و نجات پس از طوفان کاترینا ارائه شد، اما چون مجوز FAA در آن زمان وجود نداشت، از آن استفاده نشد. در ۱۸ مه ۲۰۰۶، اداره هوانوردی فدرال (FAA) گواهی مجوزی صادر کرد که به پهپادهای ام‌کیو-۱ و ام‌کیو-۹ اجازه می‌داد در حریم هوایی غیرنظامی آمریکا برای جستجوی بازماندگان بلایا پرواز کنند.[۱۸] از پهپاد ریپر به عنوان بستر آزمایشی گورگون استیر، که یک سیستم حسگر نظارت گسترده‌است، استفاده شد.[۱۹] افزایش ۱ سیستم برای اولین بار در مارس ۲۰۱۱ در ریپر اجرا شد و می‌توانست مساحتی معادل ۱۶ کیلومتر مربع (۶٫۲ مایل مربع) را پوشش دهد. افزایش ۲، ترکیب ARGUS-IS و گسترش منطقه تحت پوشش تا ۱۰۰ کیلومتر مربع (۳۹ مایل مربع)، در اوایل سال ۲۰۱۴ به قابلیت عملیاتی اولیه (IOC) دست یافت. این سیستم دارای ۳۶۸ دستگاه دوربین است که قادر به گرفتن پنج میلیون پیکسل از هر کدام برای ایجاد تصویری در حدود ۱٫۸ میلیارد پیکسل است؛ ویدئو با سرعت ۱۲ فریم در ثانیه جمع‌آوری می‌شود و چندین ترابایت داده در دقیقه تولید می‌کند.[۲۰] جستارهای وابسته حملات پهپاد در پاکستان جنرال اتمیکس اونجر جنرال اتمیکس ام‌کیو-۱ پرداتور ایتان منابع "MQ–1 Predator / MQ–9 Reaper". Aeroweb. Archived from the original on 11 October 2015. Retrieved 27 November 2015. "Analysis of the Fiscal Year 2012 Pentagon Spending Request". National Priorities Project. 15 February 2011. Archived from the original on 5 August 2011. Retrieved 1 January 2012. "Department of Defense Fiscal Year (FY) 2020 Budget Estimates". U.S. Air Force, March 2019. p. Vol. 1–125. Escutia, Sondra (29 اکتبر 2009). "4 remotely piloted vehicle squadrons stand up at Holloman". US Air Force. Archived from the original on 29 July 2012. Retrieved 1 January 2012. Peterson, Kyle (16 December 2009). "You say "drone," I say "remotely piloted"". Reuters. Archived from the original on 26 July 2012. Retrieved 1 January 2012. "'Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle". US Air Force. 14 سپتامبر 2006. Archived from the original on 14 September 2011. Retrieved 1 January 2012. "'Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle". US Air Force. 14 سپتامبر 2006. Archived from the original on 14 September 2011. Retrieved 1 January 2012. "MQ-9 REAPER fact sheet". US Air Force. 18 August 2010. Archived from the original on 26 August 2013. Retrieved 27 December 2011. Charles J. Hanley. "Unmanned Reapers bound for Iraq, Afghanistan". Air Force Times. Retrieved 12 January 2012. "Remarks by Secretary Gates at the United States Air Force Academy". Department of Defense News Transcript. 4 مارس 2011. Archived from the original on 10 April 2011. The Air Force's Newest MQ-9 Reaper Drone Is Now Hunting ISIS بایگانی‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, Defense tech, 30 June 2017 Crowley, Michael; Hassan, Falih; Schmitt, Eric (2020-01-02). "U.S. Strike in Iraq Kills Qassim Suleimani, Commander of Iranian Forces". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 2020-01-03. Retrieved 2020-01-03. "MQ-9 REAPER fact sheet". US Air Force. 18 August 2010. Archived from the original on 26 August 2013. Retrieved 27 December 2011. Collinson, R.P.G. (2011). Introduction to Avionic Systems. Springer. p. 495. ISBN 978-94-007-0707-8. Collinson, R.P.G. (2011). Introduction to Avionic Systems. Springer. p. 495. ISBN 978-94-007-0707-8. Ready for Retirement, Can Predator Find New Home? – Defensenews.com, 13 May 2014 "Sense and Avoid: The United States Air Force Perspective" (PDF). UVS-Info. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 27 November 2015. SSgt Amy Robinson (11 اوت 2006). "FAA Authorizes Predators to seek survivors". Air Combat Command Public Affairs. Archived from the original on 29 June 2012. Retrieved 1 September 2006. Marc V. Schanz (November 2011). "The New Normal for RPAs". Airforce-magazine.com. 94 (11): 53. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 28 November 2011. Sierra Nevada fields ARGUS-IS upgrade to Gorgon Stare pod بایگانی‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine – Flightglobal.com, 2 July 2014 پیوند به بیرون در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جنرال اتمیکس ام‌کیو ۹ ریپر موجود است. MQ-9 Predator Factsheet on U.S. Air Force site General Atomics Aeronautical Systems YMQ-9 Reaper – موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده MQ-9 "Reaper" Predator B UAV Defense Update Reaper page on Globalsecurity.org General Atomics MQ-9 Reaper (Predator B), Designation-Systems.net نبو پهپادهای جنرال اتمیکس نبو پهپاد‌های نیروهای هوایی(USAAF)/نیروی هوایی(USAF) ایالات متحده ۱۹۲۴-تاکنون داده‌های کتابخانه‌ای: کتابخانه‌های ملی ویرایش در ویکی‌داده ایالات متحده آمریکا رده‌ها: جنگ علیه تروررادار دهانه ترکیبیربات‌های نظامی هوابردشنود الکترونیکنخستین پرواز هواگردها در ۲۰۰۱ (میلادی)هواپیماهای ملخ‌پسین تک‌موتورههواگردهای بدون سرنشین ایالات متحدههواگردهای توربوپراپ تک‌موتورههواگردهای جنرال اتمیکس این صفحه آخرین‌بار در ‏۸ نوامبر ۲۰۲۳ ساعت ‏۲۲:۲۵ ویرایش شده‌است.