والانه بالین استخوان وال

صفحه‌های شانه‌ای یا بالین که والانه و استخوان نهنگ نیز گویند، صفحه‌هایی است عمودی در فک زبرین نهنگ‌های بی‌دندان که آن‌ها را قادر می‌سازند با پالودن آب دریا، موجودات کوچک سخت‌پوست موجود در آب را در کام خویش به دام بیندازند. والانه از کراتین ساخته شده، ماده‌ای که در ناخن‌ها و موی انسان نیز هست. بسته به نوع وال، طول والانه می‌تواند از ۰٫۵ تا ۳٫۵ متر تغییر کند. بعضی نهنگ‌ها همچون نهنگ قطبی به نسبت والانه های بلندتری دارند. وزن والانه می‌تواند تا ۹۰ کیلوگرم نیز برسد. موهای ریز انتهای هر صفحه «موی والانه» یا «موی صفحه شانه‌ای» خوانده می‌شوند. این موها در نهنگ نروژی موسوم به سئی کلسیوم بالایی دارند تا سختی آن‌ها بیشرشود. نقش نهنگ‌های بی‌دندان از صفحه‌های شانه‌ای برای شکار سخت‌پوستان ریزی همچون کریل بهره می‌گیرند. این نهنگ‌ها نخست آب زیادی را فرو داده سپس با بستن دهان خود آب را به بیرون می فشار ند. با این عمل صفحه‌های شانه‌ای مانند الک مانع خروج جانوران ریز شده و می‌توانند آن‌ها را با زبان خود جمع کرده و بخورند. در این فرایند گاه ماهی‌های کوچک نیز به دام می افتند. اگر طعمه‌های بزرگ چون ماهی‌های لجه‌ای و پرنده‌ها به دام بیفتند نهنگ آن‌ها را به بیرون تف می‌کند چرا که مریشان کوچک است و توانایی گذر طعمه‌های بزرگ را ندارد. در گذشته از صفحه‌های شانه‌ای برای ساخت چتر و ژپون بانوان استفاده می‌شد. اما امروزه نه تنها به دلیل حفاظت از نهنگ‌ها و منع شکار در بسیاری نقاط از والانه نمی‌شود، بلکه مواد ترکیبی و فلزی بسیار مقاوم‌تر از این صفحه‌ها عمل می‌کنند.