نان و شراب

نان و شراب (به ایتالیایی: Vino e pane) رمانی اثر اینیاتسیو سیلونه، نویسندهٔ ایتالیایی است. این رمان زمانی نوشته شد که سیلونه در تبعید دولت بنیتو موسولینی به سر می‌برد. کتاب اولین بار در سال ۱۹۳۶ و به زبان آلمانی چاپ و در سوئیس منتشر شد و در همان سال ترجمهٔ انگلیسی آن در لندن نیز منتشر گردید. نسخه ایتالیایی کتاب تا سال ۱۹۳۷ ظاهر نشد. بعد از جنگ سیلونه نسخه کاملاً متفاوتی از کتاب به زبان ایتالیایی در سال ۱۹۵۵ منتشر کرد. این کتاب اولین بار در سال ۱۳۴۵ و با ترجمه محمد قاضی به فارسی برگردانده شد و اولین اثری بود که از سیلونه به فارسی برگردانده شد. تحلیل[ویرایش] نان و شراب، داستان ایثار است. مذهب است که در بطن سوسیالیسم، و هر چند که قهرمان داستان ضد مذهب می‌نماید اما خود به نوعی، جوهره‌ای از حقیقت مسیح را دارد و این یکی از ریشه‌های ناب و کلاسیک سیلونه است که هر اصالتی را در بطن هر مذهب و هر مکتب سیاسی ارج می‌نهد، سیلونه در قسمتی از کتاب به این مهم اشاره می‌کند و می‌گوید "در همهٔ ادوار و در لوای انواع حکومت‌ها، بالاترین کار روح این است که خود را نثار کند تا خود را بجوید. خود را فنا کند تا خود را بازیابد. انسان به جز آنچه می‌دهد ندارد. کتاب تحلیل ژرف کاوانه سیاست جاری است و زندگی توده‌ها در رابطه با این سیاست، تحلیل این تثلیث قدرت: سوسیالیسم - فاشیسم - و کلیسا است، سراسر اثر حاوی طنزی هوشیارانه و زیرکانه است. به خوبی از عهده نشان دادن خُرافه، جهل، و تعصّب مذهبی برآمده است، آن فسادی را که تا عمق استخوانشان ریشه دوانده شکافته است و در ترسیم ایتالیای جهل زده، تاریک و بی فرهنگ که در آن فاجعه یک روشنفکر - مبارز با تمامی ابعاد فساد آن است موافق آمده است، ایتالیایی که در آن جایی برای آزاد زیستن جز در خدمت به ظلم، حکومت و بانک نیست. کشوری که کلیسا در راس مخروط ستم آن قرار دارد و به تبلیغ مذهبی می‌پردازد که جز افیونی مخدر برای مردم نیست. مذهبی که واعظین رسمی آن خدمه مؤسسه دنیایی و سرگرم مشغله‌های دنیوی و طبقاتی هستند، از این روست که یک مبارز متعهد باید اقدام کند و برای جان به‌دربردن از این معرکه گورستانی شوم جان به مهلکه اندازد و نجات خویش را در قربانی کردن خویش بجوید. تمامی تأکید نویسنده بر مراسم عشای ربانی به همین خاطر است. آنجا که از جنگ سخن می‌گوید و آن را محکوم می‌شمارد طنزی سرشار دارد. اندیشه‌های «آکیل گریزپا» دربارهٔ بروز و علت جنگ ایتالیا با انگلستان اگر صد در صد منطقی نباشد و جز طنز به حساب نیاید، نود در صد معقول و عقلایی است و مگر جز این است که جنگ تجاوزگرانه همیشه به خاطر کسب منافع بیشتر رخ داده است؛ و این است طنز گزنده سیلونه که جای ستایش بسیار دارد و از واقعیت جدا نیست، زیرا آدم هوشیار از خود نمی‌پرسد در این طنز چه مقدار واقعیت است بلکه می‌خواهد بداند در هر واقعیت تا چه مقدار طنز نهفته است.[۱] قهرمان کتاب[ویرایش] سپینا، قهرمان کتاب هر چند سوسیالیست است اما هرگز یک موجود حزبی دُگماتیست نیست. در تمام مدت در کار نقد خویش و انتقاد خویش است. هر چند به سوسیالیسم معتقد است اما از هم‌اکنون آتیه آن را تحلیل می‌کند. اینجا نیز همان داستان همیشگی نهضت و نظام مطرح است. تا وقتی که یک نهضت به نظام تبدیل نشده پویا است و همیشه برای شنیدن حقیقت گوش، حوصله، و حتی لبخند دارد، اگر از آن سو فاشیسم هیولایی است که بی منطق می‌کوبد و ویران می‌کند، سوسیالیست‌ها که داعیه مبارزه با آن را دارند نیز همان‌طور رفتار می‌کنند، از این رو است که قهرمان داستان «سپینا» در تمام مدت در جستجوی یافتن یک پایگاه اصیل و ارزشمند، حرکتی دائم دارد. وجود او به مثابه یک انقلاب دائم است که هر لحظه پویاتر و کاملتر می‌گردد. هنر نویسنده در تکمیل اثر[ویرایش] سیلونه، قدرت شگفت‌انگیزی دارد. قلم او استحکام، شیوایی و فصاحت قلم کلاسیک‌ها را دارد. از این لحاظ او یک نویسنده به تمام معنا کلاسیک است که با کمترین حرکت و با طرح چند خط، زنده‌ترین توصیف‌ها را در کمال بلاغت تصویر می‌کند. وقتی به قدرت نویسنده واقف می‌شویم که می‌بینیم در سراسر کتاب یک نبوغ و تخیل حقیقی و یکدست وجود دارد و همه کارکترها به خوبی قادرند که اندیشه‌های خود را بیان دارند. این پختگی فکر تقریباً در تمام کارهایش دیده می‌شود. اگر دقت کرده باشید رمان‌هایش مثل تئاتر هستند و نمایش نامه‌هایش مثل رمان، این به خاطر جوشش زندگی در اندیشه‌های این مرد است. نویسنده‌هایی را دیده‌ایم که عامداً از قدرت و غنای زبان خود می‌کاهند تا رمانتیست نشوند زیرا آنان چنته‌ای پُر از حقیقت تلخ و بی‌پیرایه برای گفتن دارند، سیلونه یکی از آن‌ها است. منابع[ویرایش] مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به نان و شراب در ویکی‌گفتاورد موجود است. ↑ نان و شراب، سیلونه، ترجمه محمد قاضی، انتشارات زرین، چاپ هجدهم ١٣٨٨، مقدمه کتاب مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bread and Wine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۴. رده‌ها: رمان‌های ۱۹۳۶ (میلادی)رمان‌های ایتالیاییرمان‌های ایتالیایی‌زبانرمان‌های اینیاتسیو سیلونه این صفحه آخرین‌بار در ‏۳۰ مارس ۲۰۲۳ ساعت ‏۰۸:۲۹ ویرایش شده است. علی خامنه‌ای و حاشیه‌های«نان و شراب» در نمایشگاه کتاب تهران علی خامنه‌ایمنبع تصویر،KHAMENEI توضیح تصویر،بازدید علی خامنه‌ای از نمایشگاه کتاب و اشاره او محتوای کتاب «نان و شراب» با واکنش‌هایی روبرو شد. اطلاعات مقاله نویسنده,مسعود آذر شغل,بی‌بی‌سی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۷ مه ۲۰۲۴ به روز شده در ۲۹ دقیقه پیش علی خامنه‌ای براساس یک سنت چندین ساله، در ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ از نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرد. در جریان این بازدید، ویدئویی از اظهارات رهبر جمهوری اسلامی ایران درباره کتاب «نان و شراب» منتشر شد که واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشته است. آیت‌الله خامنه‌ای در طول بازدید سه ساعته‌اش در مقابل غرفه انتشارات «نگاه»، کتاب «فونتامارا» و «نان و شراب»، نوشته «اینیاتسیو سیلونه» را در دست می‌گیرد و می‌گوید این کتاب‌ها را در جوانی خوانده است و در ادامه درباره کتاب «نان و شراب» می‌گوید این کتاب «حرف یونایی‌ها علیه ترک‌های عثمانی است... و تصویر قشنگی از مظلومیت یونانی‌ها در برابر ترک‌های عثمانی را تصویر می‌کند». آقای خامنه‌ای با وجود اینکه موافقان و بخشی از مخالفانش می‌گویند درادبیات سررشته دارد و اهل مطالعه است، درباره محتوای این کتاب اشتباه می‌گوید و از قضا دست روی کتابی می‌گذارد که به باور بسیاری از منتقدان با شرایط امروز ایران تناسب و همخوانی دارد و درباره دوران فاشیسم وهمدستی کلیسا با حکومت در ایتالیا است. اشتباه علی خامنه‌ای درباره محتوای کتاب، در حالی در مقابل دوربین‌ها و حاضران بیان می‌شود که همراهانش چیزی نمی‌گویند و تائیدش می‌کنند. علیرضا مختارپور، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی در معرفی این کتاب به رهبر جمهوری اسلامی ایران هم به گونه‌ای سخن می‌گوید که در جریان نشر این کتاب با مترجم جدید هست و به نوعی نقش همراهی و تائید را ایفا می‌کند. آگهی آقای مختارپور همچنین یادآوری می‌کند که در اول انقلاب، سازمان تبلیغات اسلامی خواهان تغییر نام کتاب و حذف «شراب» از عنوان کتاب بوده است که «با مخالفت آقای خامنه‌ای» روبرو شده بود. Skip مطالب پیشنهادی and continue reading مطالب پیشنهادی ایران بین دو انقلاب شیرازه - کتابخانه قرن (۴۸): ایران بین دو انقلاب «خانه خیابان خورشید» شیرازه - خانه‌ی خیابان خورشید مرندی اظهارات سرپرست پزشکان آیت‌الله خامنه‌ای درباره وضعیت جسمانی او واکنش‌برانگیز شد ما چگونه ما شدیم شیرازه - کتابخانه قرن (۴۳): ما چگونه ما شدیم End of مطالب پیشنهادی نکته جالب این است که وب سایت علی خامنه‌ای هرچند ویدیوی این گفتگو را منتشر کرده ولی در گزارش مفصلی که به همراه گرافیک و عکس منتشر کرده این بخش از سخنان او را حذف کرده و صرفا درباره ترجمه کتاب نوشته است: «کتاب نان و شراب هم از دیگر آثاری است که نظرشان را جلب می‌کند. ناشر با ترجمه‌ فرد دیگری منتشر کرده. آقا می‌گویند این رمان را با ترجمه‌ محمد قاضی خوانده‌اند و می‌پرسند این ترجمه با ترجمه‌ مرحوم قاضی فرقی دارد یا نه؟ غرفه‌دار می‌گوید ترجمه‌ قاضی مخاطب زمان قدیم را داشت ولی از وقتی ترجمه جدید را ارائه کردیم، استقبال خوبی شده است.» نان و شراب نویسنده منبع تصویر،GETTYIMAGES توضیح تصویر،رمز و راز کتاب‌های سیلونه را باید در سطور نوشته‌ها و داستان‌های کوتاه و بلندش جست‌وجو کرد «نان و شراب» حدود ۹ دهه از انتشار اولیه کتاب «نان و شراب» (سال ۱۹۳۶) می‌گذرد. در ایران نیز این کتاب برای نخستین بار در سال ۱۳۴۵ با ترجمه محمد قاضی، مترجم سرشناس ایران به فارسی برگردانده شد. این کتاب اولین اثری بود که از «اینیاتسیو سیلونه» به فارسی برگردانده شد. انتشارکتاب «نان و شراب» از طریق ناشرانی مانند الفبا، امیرکبیر، زرین ... و با مترجمانی مانند عبدالحسین آل‌رسول و محمدجواد شجاعی نشان می‌دهد که از حدود ۶ دهه گذشته کتاب «نان و شراب» همچنان خواننده دارد تا جایی که مترجمان جدیدی اقدام به ترجمه مجدد آن کرده‌اند. رمز و راز کتاب‌های سیلونه را باید در سطور نوشته‌ها و داستان‌های کوتاه و بلندش جست‌وجو کرد و اینکه با گذشت این همه سال، چرا خوانندگان جهانی از جمله در ایران با آن همذات پنداری می‌کنند. تردیدی وجود ندارد که «نان و شراب» از آثار ناب و فاخر و برجسته قرن بیستم است و در ایتالیا با نام «فاشیسم» نیز شناخته می‌شود. در کتاب «نان و شراب» از نظامی سخن به میان می‌آید که با دروغ و نیرنگ آزادی مردم را سلب می‌کند. در این میان مردی پاک نیت در میان جنگ و خونریزی می‌خواهد همانند یک مصلح عمل کند و خیر و نیکی را به مردمش ارزانی کند. منتقدان ادبی آثار و نوشته‌های آقای سیلونه از جمله «نان و شراب» را هم‌سنگ و هم‌تراز نویسندگانی مانند جورج اورل، نویسنده قلعه حیوانات و آلبرت کامو، نویسنده بیگانه قرار داده‌اند. کتاب «نان و شراب» طیف وسیعی از جامعه از نظر سنی و طبقاتی را دربرمی‌گیرد و هر خواننده‌ای می‌تواند برداشت و تلقی خودش را از این کتاب مهیج بدست بیاورد و پیام رهایی از استبداد، ارج نهادن به آزادی و حق تعیین سرنوشت را در سطور آن احساس کند. در این کتاب صحبت از ایستادگی در برابر فاشیسم و مقابله با همدستی کلیسا و حکومت موسولینی حتی با دستان خالی است و به نوعی می‌خواهد ایتالیا را از گرداب فاشیسم و مسیحیت نجات دهد. در سطور کتاب «نان و شراب» نشان می‌دهد که کلیسا باورهای خرافی را ترویج می‌کند و قهرمان داستان تلاش می‌کند تا مردم را از این باورها دورکند و از این غفلت بیدارشان کند و اجازه ندهد که با موعظه‌های کشیشان به خواب بروند. از این رو کتاب، داستان ایثار و بی‌پناهی انسان در مقابل یک نظام دیکتاتوری است و به نوعی تکرار داستان آخرین شام عیسی مسیح با حواریون است که مسیح به آنها می‌گوید «بخورید و بیاشامید، این نان من است و این شراب من است». سیلونهمنبع تصویر،GETTYIMAGES توضیح تصویر،اینیاتسیو سیلونه یکی از بنیان‌گذاران حزب کمونیست ایتالیا بود و زمانی که کتاب نان و شراب را ‌نوشت در تبعید دولت موسولینی به سر می‌برد بخش‌هایی از کتاب «نان و شراب» قهرمان اصلی کتاب نان و شراب «پیترو سپینا» است که به تعبیر محمد قاضی، مترجم کتاب، شبحی از خود نویسنده است و از این جهت می‌توان این کتاب را یک اثر «اوتو بیوگرافیک» به حساب آورد. کتاب حاوی داستان مهیجی از زندگی دهقانان فقیر (معروف به کافون‌ها) در ایتالیا است. عادات، آداب و رسوم و اعتقادات خرافی و وضع زندگی اسف‌بار دهقانان به زبانی ساده و شیرین و پرطنز و کنایه تشریح شده است. به گفته محمد قاضی قهرمان این اثر که بی‌شک یکی از شاهکارهای مدرن ادبیات اجتماعی و سیاسی در قرن اخیر بشمار می‌رود، خود نویسنده نیست بلکه همه مردم ایتالیا هستند. در بخشی از کتاب می‌خوانیم «دن پائولو می‌پرسد: شنیده‌ام در این کوه معدن هست؟ چوپان جواب می‌دهد: خدا کند که هیچ معدنی نباشد. دن پائولو نمی‌فهمد که چرا؛ چوپان با خشمی عمیق که در صدای او احساس می شود به دن پائولو می‌گوید: مادامی که کوه فقیر است از آن ماست اما همین که معلوم شد غنی‌ست دولت آن را تصاحب خواهد کرد. دولت یک دست دراز دارد و یک دست کوتاه. دست دراز که به همه‌جا می‌رسد، برای گرفتن است و دست کوتاه که برای دادن است فقط به کسانی می‌رسد که خیلی نزدیک‌اند. ما در اجتماعی زندگی می‌کنیم که در آن جایی برای آزادمردان نیست؛ تنها کشیشانی در امان‌اند که مذهب را به خدمت حکومت و بانک بگمارند و هنرمندانی که هنر خود را بفروشند و حکیمانی که با دانش خود سوداگری کنند؛بقیه هر قدر هم که معدود باشند به زندان می‌افتند، تبعید می‌شوند و تحت نظر قرار می گیرند! مشروط بر این که مأمور حاکم بنا به مقتضیات سرشان را بی صدا زیر آب نکند. آزادی چیزی نیست که آن را به کسی هدیه کنند. می توان در یک کشور دیکتاتوری زندگی کرد و آزاد بود. فقط کافی است که علیه دیکتاتور مبارزه کرد. زمانی بود که راستگویی هم تا حدی بازار داشت و کم و بیش قابل اغماض بود، اما امروز دیگر اصلا بازار ندارد. پاپ اعظم آن را یک کالای روستایی و بدوی و بسیار پرخرج می‌داند، در صورتی که دروغ و ریا کالایی است به نرمی مخمل و همیشه رایج و نه تنها ارزان بلکه مفید هم هست. کتاب فانتامارامنبع تصویر،GETTYIMAGES توضیح تصویر،دست‌نوشته اینیاتسیو سیلونه از کتاب فونتامارا که در یک موزه در ایتالیا نگهداری می‌شود درباره زندگی و آثار سیلونه اینیاتسیو سیلونه معروف به «سکوندینو ترانکیلی» متولد یک می ۱۹۰۰ میلادی است. کودکی او با فقر و تنگدستی سپری شد و در نوجوانی در زلزله‌ای مرگ‌بار اعضای خانواده‌اش را از دست داد. او یکی از بنیان‌گذاران حزب کمونیست ایتالیا بود و زمانی که کتاب نان و شراب را ‌نوشت در تبعید دولت موسولینی به سر می‌برد. در سال ۱۹۱۷ میلادی همکاری با گروه‌های سوسیالیستی را آغاز کرد و تا زمانی که فاشیست‌ها تبعیدش کنند، برای حزب سوسیال فعالیت کرد. سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۱ وی یکی از سازمان دهندگان فعالیت‌های مخفی ضدفاشیستی بشمار می‌رفت. مدتی در مسکو بود و پس از آنکه در سال ۱۹۳۰ از حزب کمونیست ایتالیا اخراج شد به سوئیس رفت. در سوئیس شاهکارهایی مانند «نان و شراب» و «دانه زیر برف» را خلق کرد و به فعالیت‌های ضد فاشیستی و مبارزات غیرعلنی خود با دستگاه دیکتاتوری موسولینی ادامه داد. سیلونه در سال ۱۹۴۵ پس از سقوط حکومت فاشیستی موسولینی به ایتالیا بازگشت و از طرف حزب سوسیال دموکرات به نمایندگی مجلس شورای ملی ایتالیا برگزیده شد ودر سال ۱۹۷۸ درگذشت. رمان «نان و شراب» و دیگر آثارش یادآور زندگی پردرد کشاورزان و مبارزات ضد فاشیستی آزادی‌خواهان و سوسیالیست‌های فعال ایتالیا است. اکثر آثار آقای سیلونه مانند فانتامارا (۱۹۳۱)، مدرسه دیکتاتورها (۱۹۳۸)، یک مشت تمشک (۱۹۵۲) و خروج اضطراری (۱۹۶۵) حول محور جامعه ایتالیا وشرایط سیاسی آن سال‌ها می‌چرخد و همانند نخ تسبیه به هم پیوستگی دارند.