نشان بند جوراب

نشان بند جوراب (به انگلیسی: Order of the Garter) از نشان‌های درباری و اشرافی انگلستان است که توسط پادشاه (ملکه) انگلستان اعطا می‌شود. تاریخچه [ویرایش] پیدایش این نشان به این شکل بوده‌است که یکی از شب‌های سال ۱۳۴۸ میلادی، کنتس سالزبری در حال رقص با ادوارد سوم پادشاه انگلستان،[۱] بند جورابش پایین آمده و چون درباریان خندیدند، پادشاه در حالی که بند جوراب او را می‌بست، گفت:[۲] شرم بر کسی باد که چنین کاری را بد پندارد. بدین ترتیب خنده بر لبان درباریان خشکید. فردای آن شب، هیئتی ۲۶ نفره به نام انجمن بند جوراب (گارتر) تشکیل شد که شاه ریاست آن را بر عهده داشت.[۳] دریافت‌کنندگان [ویرایش] ناصرالدین‌شاه و ملکه ویکتوریا انگلستان در قرن چهاردهم میلادی، هنوز درگیر جنگ‌های صلیبی بود و نشان بند جوراب نشانی صرفاً مسیحی به حساب می‌آید. با این حال تاکنون دو پادشاه از ایران (ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه[۴])، دو سلطان عثمانی و یک امپراتور ژاپن از میان غیر مسیحیان این نشان را دریافت کردند.[۵] ناصرالدین‌شاه دومین غیر مسیحی‌ای بود که این نشان را از ملکه ویکتوریا دریافت کرد. پیش از وی سلطان عبدالعزیز عثمانی این نشان را دریافت نموده بود. ناصرالدین‌شاه در سفرنامه‌اش دربارهٔ این نشان مفصلاً شرحی نوشته‌است.[۶] او با ظرافت نقل می‌کند که ملکه «گونه‌اش را بوسیده‌است».[۷] ملکه ویکتوریا نیز در خاطراتش وقایع روز اعطای نشان را به‌طور مبسوط شرح داده‌است.[۸] ناصرالدین‌شاه در سفرنامه خود چنین آورده‌است که:[۹] لرد شامبرلاند که وزیر دربار پادشاهی است، نشان ژارتیر مکلل به الماس را که به زانوبند معروف و از نشان‌های بسیار معتبر انگلیس است، برای ما آورد. پادشاه (ملکه ویکتوریا) برخاسته، به دست خودشان نشان را به ما زدند و حمایلش را انداختند. جوراب بندبلند را هم دادند. توصیف نشان [ویرایش] نشان شامل یک بند جوراب جواهرنشان (که به پا بسته می‌شود، حمایل آبی گل گندم که به صورت مورب بر سینه قرار می‌گیرد، نشان ستاره الماس که بر سینه و روی حمایل نصب می‌شود و جعبه نقره شکاف دار که برای حمل نشان استفاده می‌گردد است. نشان بندجوراب توارثی نیست و الزاماً پس از فوت صاحب آن به دولت انگلستان بازمی‌گردد.[۷] منابع [ویرایش] در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نشان بند جوراب موجود است. 1. ↑ پرش به بالا به:۱٫۰ ۱٫۱ "کالج سنت جرج – Windsor Castle – The Order of the Garter". College of St George – Windsor Castle. Archived from the original on 15 July 2017. 2. ↑ خون و نفت. منوچهر و رخسان فرمانفرمائیان. (ISBN 964-311-149-0) ققنوس ۱۳۷۷ تهران ص ۷۵ 3. ↑ اطلاعات عمومی، عنایت‌الله شکیباپور، کتابفروشی اشراقی، ص۶۰۵ 4. ↑ Philip Magnus, King Edward the Seventh (London: John Murray, 1964) pages 301-5. 5. ↑ خون و نفت. منوچهر و رخسان فرمانفرمائیان. (ISBN 964-311-149-0) ققنوس ۱۳۷۷ تهران ص ۷۵ زیرنویس ویراستار 6. ↑ ایرانیان در میان انگلیسی‌ها، سر دنیس رایت، انتشارات آشتیانی ۱۳۶۴، ص ۲۳۹ تا ۲۴۲ 7. ↑ پرش به بالا به:۷٫۰ ۷٫۱ خون و نفت. منوچهر و رخسان فرمانفرمائیان. (ISBN 964-311-149-0) ققنوس ۱۳۷۷ تهران ص ۷۵ 8. ↑ ایرانیان در میان انگلیسی‌ها. سر دنیس رایت. انتشارات آشتیانی ۱۳۶۴ ص ۲۳۹ تا ۲۴۲ 9. ↑ سفرنامه ناصرالدین‌شاه به فرنگ. انتشارات مشعل. ۱۳۶۲ تهران گسترش • ن • ب • و نشان‌ها، تزئینات و مدال‌های بریتانیا رده‌ها: • نشان بند جوراب • بنیان‌گذاری‌های ۱۳۴۸ (میلادی) در انگلستان • سازمان‌های برک‌شایر • قلعه ویندسور • نشان‌های دودمانی • نشان‌های شوالیه‌گری بریتانیا • این صفحه آخرین‌بار در ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۴ ساعت ‏۱۷:۵۸ ویرایش شده است.