پوریا سوری

پوریا سوری (زاده فروردین ۱۳۶۲در اراک) شاعر[۱] ,منتقد ادبی[۲] و روزنامه‌نگار[۳] ایرانی است.[۴] در نخستین جشنواره ترانه‌های سرزمین مادری ، به عنوان برگزیده معرفی شد.[۵] همچنین مجموعه شعر تناسخ به درخت اثر این شاعر در نخستین دوره رقابت کتاب سال غزل به عنوان نامزد نهایی این رقابت معرفی شد.[۶] ترانه‌سرایی برخی ترانه‌های آلبوم (ایران من) اثر همایون شجریان از دیگر فعالیت‌های هنری این شاعر و ترانه‌سراست.[۷][۸] روزنامه‌نگاری [ویرایش] او فعالیت مطبوعاتی را، با روزنامه‌های اصلاح‌طلب یاس نو و صبح آزادی آغاز کرد و در ادامه به عنوان خبرنگار و دبیر سرویس فرهنگ روزنامه‌های فرهیختگان، اعتماد و شرق فعالیت می‌کرد.[۹] دوهفته‌نامه روبرو در سال ۱۳۹۴ با مدیر مسئولی و صاحب امتیازی پوریا سوری منتشر شد،[۱۰] که به گزارش‌های تحقیق در حوزه سیاسی و اجتماعی می‌پرداخت.[۱۱] پوریا سوری پس از روبرو ماهنامه وزن دنیا را به عنوان رسانه شعر ایران منتشر کرد.[۱۲] آثار [ویرایش] پوریا سوری علاوه بر انتشار چند مجموعه شعر، در ترانه‌سرای و انتشار آلبوم‌های موسیقی هم مشارکت داشته‌است.[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶] کتاب‌ها • مجموعه شعر تناسخ به درخت از سوی نشر بوتیمار سال ۱۳۹۱ به بازار کتاب آمد.[۱۷][۱۸][۱۹] • مجموعه شعر دیکته اقلیت سال ۱۳۹۳ در نشر نگاه منتشر شد.[۲۰] این مجموعه دو دفتر دارد؛ دفتر نخست «دردهای موسمی» که شعرهای آن مضمونی اجتماعی و سیاسی دارد و دفتر دوم «خواب سنجاقک مرده» که شعرهایی با درون‌مایه عاشقانه را شامل می‌شود.[۲۰] • داستان طنز قطعه ۲۰۳ نوشته پوریا سوری توسط نشر مروارید منتشر شد. داستان این کتاب در حوالی سال‌های ۱۳۹۰–۱۳۹۱ رقم می‌خورد و اگرچه کتاب دستمایه ای تخیلی در فضای برزخ را محور روایت خود قرار داده‌است اما بسیاری از اتفاق‌های رقم خورده در روایت، برگرفته از سیاست‌های آن دوران است.[۲۱][۲۲] آلبوم موسیقی • شعر ایران من با ایده سهراب پورناظری به وسیله پوریا سوری سروده شد که در کنسرت سی با آواز همایون شجریان خوانده شد.[۸] همین قطعه در آلبوم ایران من[۷] با آهنگسازی سهراب پورناظری و آواز همایون شجریان منتشر شد.[۲۳] • این ترانه‌سرا در اعتراض به پخش ترانه ایران من از تلویزیون در ایام انتخابات متنی اعتراضی خطاب به مدیران صدا و سیما منتشر کرد و گفت: «به عنوان شاعر این اثر نسبت به پخش این قطعه معترضم.»[۲۴] • ترانه‌سرایی قطعه سووشون از دیگر همکاری‌های مشترک این شاعر ا همایون شجریان است.[۲۵] این ترانه در سوگ عملیات تروریستی در دانشگاه کابل افغانستان سروده شد.[۲۶] نقد و بررسی آثار [ویرایش] کتاب‌های پوریا سوری مورد توجه رسانه‌ها[۲۷][۲۸][۲۹] و منتقدان قرار گرفته و نقد و بررسی شده‌است.[۳۰] • سیدمهدی موسوی در نقدی منتشر شده در روزنامه اعتماد دربارهٔ کتاب تناسخ به درخت نوشته‌است.[۳۰] نکته قوت اشعار این مجموعه آنجایی است که حتی در کلاسیک‌ترین اشعار به جای توصیف چشم و لب و… معشوق، با شاعری متفکر و دغدغه‌هایی اجتماعی و فرهنگی روبه رو هستیم که با تعاملی سازنده با جامعه پیرامون، شعری از لحاظ محتوا بسیار فراتر از آنچه ذائقه عام و جشنواره‌های دولتی می‌خواهند رقم می‌زند. تنها نگاهی گذرا به تقدیمنامه‌های هر شعر و پانوشت‌ها کافی است تا متوجه شویم با شاعری حساس روبه رو هستیم که شعر برایش تنها وسیله یی برای خلق زیبایی و جذب دخترکان جوان و سکه‌های جشنواره‌ها نیست. اما مطمئناً هرچه در شعرها بیشتر غور کنیم نکات بیشتری را درخواهیم یافت مخصوصاً جاهایی که هنرمند به یک دغدغه اجتماعی یا سیاسی بسنده نکرده و آن را به شکل جهانشمول و فلسفی عرضه می‌کند مثل «این دود، سرفه‌های مرا از سینه ام به شهر کشانده» هرچند گاهی این دغدغه‌ها از شاعرانگی شان کاسته می‌شود و به سمت شعار می‌روند نظیر «دنیا دوباره پر شده از زشتی، جنگ است در وجب وجب دنیا…» این نگاه متفاوت حتی در اشعار عاشقانه نیز دیده می‌شود به گونه یی که غزلی که با شانه کردن گیسو آغاز می‌شود با آزادی و پرواز به اتمام می‌رسد. یا در آنجا هم که می‌گوید «من فکر می‌کنم که زنی باید از عشق پر کند ریه‌هایم را» به جای نگاه توصیفی به تصویرسازی‌هایی نمادین دست می‌زند که شعر را از درددلی عاشقانه و ادامه شعر نئوکلاسیک فراتر می‌برد: «در طول شب قدم زدن آسان نیست، وقتی چراغ پشت سرت باشد…» یا غزلی مثل «برای اینکه ندانی چقدر… یا که چه چیز…» که در طول تاریخ و افسانه‌ها، از جک و لوبیای سحرآمیز تا اسکندر و چنگیز و مارکوپولو را به شعر می‌کشاند تا با خلق فضاهایی تازه مسیری تازه را در غزل عاشقانه جست وجو کند. • مهدی وزیربانی دربارهٔ کتاب تناسخ به درخت نوشته‌است:[۳۱] پوریا سوری در نخستین دفتر شعرش «تناسخ به درخت» شاعری اجتماعی با زبانی ریسک پذیر نشان داده که عقیده دارد غزل مدرن هنوز سرفصل‌های باز نشده بسیاری دارد که باید گشوده شود و پس از آن به فکر تدفین این شیوه شعری افتاد. • آیناز محمدی در نقد و بررسی دربارهٔ کتاب دیکته اقلیت در روزنامه ایران عنوان کرده‌است.[۳۲] «دیکته اقلیت» سروده پوریا سوری توسط انتشارات نگاه منتشر شد. این مجموعه شامل دو دفتر است. دفتر اول به نام دردهای موسمی شامل شعرهایی است غالباً خطابی، خطاب به سوم شخص غایب، دفتر دوم، خواب سنجاقک مرده، شعرهای کوتاه‌تر شاعر را دربرمی‌گیرد. سوری بیشتر به شعر اندیشه گرایش دارد و نگاهی فلسفی به انسان و پدیده‌های اطرافش. • پوریا سوری شاعر مجموعه تناسخ به درخت مصاحبه با روزنامه اعتماد عنوان کرده بود[۳۱] سعی ام بر این بوده که نگاهی متفاوت تر به غزل داشته باشم. مسئله آشنایی زدایی هم در روزگار آشنازدایی شده ما کار چندان ساده یی نیست. نقد و بررسی ترانه‌ها همچنین ترانه‌های این شاعر و ترانه‌سرا مورد نقد و بررسی قرار گرفته‌است.[۳۳][۳۴] حسن علی‌شیری پژوهشگر ادبی دربارهٔ ترانه ایران من در روزنامه ایران نوشته‌است.[۳۳] ترانه «ایران من» با این سطر آغاز می‌شود: «آوازخوانی در شبم، سرچشمه خورشید تو» همچون «ای ایران» و بسیاری دیگر از اشعار ملی میهنی، پوریا سوری زاویه دید اول شخص مفرد را برای گفتن از میهن برگزیده. با این تفاوت که به جای منی عام و نوعی، این آوازخوان ماست که از ابتدا خود را معرفی می‌کند و راوی ترانه است. بر خلاف بسیاری از اشعاری این چنین که با این زاویه دید، میهن را در جایگاه معشوق قرار داده‌اند، «ایران من» خطاب به مام میهن و از زبان فرزندی رو به مادرش نوشته شده. همچنین علی‌رضا بدیع در روزنامه شهرآراء در نقد و بررسی ترانه سووشون عنوان کرده‌است[۳۴] همایون شجریان با تلفیق دو حادثه کار پسندیده‌ای کرده که نشان از دغدغه اجتماعی او دارد و این عالی است. اما از نظر ملودی قطعاً این کار پایین‌تر از کارهای مشترک دیگر همایون و پورناظری قرار می‌گیرد. کاری که در آن حرکت و تنوع ملودی نیست و هیجانی در شنونده ایجاد نمی‌کند از طرفی شعر این قطعه سست است، زبانی کهنه خسته‌کننده دارد. افتخارات [ویرایش] این شاعر برای سروده‌هایش نامزد و برگزیده شماری از رقابت‌های ادبی شده‌است.[۳۵] • برگزیده نخستین جشنواره ترانه‌های سرزمین مادری[۵] • نامزد نخستین دوره جایزه کتاب سال غزل برای کتاب تناسخ به درخت[۶] رویدادهای مرتبط [ویرایش] پوریا سوری به عنوان شاعر و متقد ادبی و فعال فرهنگی در رویدادهای متعدد ادبی و فرهنگی نیز به عنوان سخنران،[۴] منتقد،[۲] داور رقابت‌های ادبی،[۳۶] و ایده‌پرداز[۳۷] مشارکت داشته‌است. از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. • نقد و بررسی سروده‌های دیگر شاعران[۳۸] • داوری ادوار متعدد جایزه شعر خبرنگاران و چهارمین دوره جایزه کتاب سال غزل[۳۹][۴۰] • مجله وزن دنیا که به مدیر مسئولی پوریا سوری منتشر می‌شود، پی‌آیند اعتراض‌های ۱۴۰۱ در ویژه‌نامه‌ایی به شعر زنان ایران با تیتر انقلاب زنانه پرداخت.[۴۱][۴۲] متأثر از این رویداد از سوی نهادهایی تحت فشار قرار گرفت.[۴۳] پوریا سوری در یادداشتی خبر داد که شرکت‌ها و سازمان‌های آگهی‌دهند به مجله وزن دنیا از سوی برخی نهادهای نظارتی تحت فشار قرار گرفتند. در یادداشتی با عنوان «گزارش به فردا از بدعتی برای تعطیل‌کردن مجلات بخش خصوصی» نسبت به فشارها واکنش نشان داد و گفت: «آنچه نامش را خفه‌کردن می‌گذارم آن هم از طریق عاملی بیرونی ـ یعنی نه مخاطب و نه منِ مجله‌دار ـ فقره‌ای است که بعد از انتشار شمارهٔ قبل برای وزن دنیا اتفاق افتاد. وزن دنیای شمارهٔ ۲۴ در فضای «زن، زندگی، آزادی» غوطه می‌خورد و به‌رغم این‌که کاملاً بحثی ادبی و نه سیاسی را پیش می‌برد به مذاق قلیلی جماعت خوش نیامده بود.»[۴۴] • طراحی و ایده‌پردازی کاشی ماندگار؛[۳۷] • طرح کاشی ماندگار با هدف حفظ میراث فرهنگی ناملموس و معنوی ایران و معرفی محل زیست هنرمندان، اهالی فرهنگ، علم و دین صورت می‌پذیرد که در این طرح، شخصیت‌هایی که در این طرح قرار می‌گیرند شامل چهره‌های شاخص و تأثیرگذار در یک رسته فرهنگی هستند که توانسته‌اند در دوران فعالیت خود مرزهای جدیدی را بیافرینند یا در جهت حفظ و حراست یک یا چند حوزه میراث هنری، فرهنگی و معنوی ایران تلاش کرده باشند و به عنوان چهره‌ای ماندگار شناخته شوند.[۴۵] کاشی ماندگار بر خانه هنرمندان و شخصیت‌های فرهنگی مانند ایران درودی، جواد مجابی، احمدرضا احمدی، ناصر مسعودی، عباس کیارستمی، داوود رشیدی، محمدعلی سپانلو[۴۶] قیصر امین‌پور و بیش از ۵۰ هنرمند و شخصیت فرهنگی نصب شد.[۴۷][۴۸][۴۹] منابع [ویرایش] 1. ↑ «شاعران در «بهارانهٔ پیشواز نوروز»». ایسنا. ۱۳۹۱-۱۲-۲۶. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 2. ↑ پرش به بالا به:۲٫۰ ۲٫۱ ««بنفشه‌های لای برف» نقد می‌شود». ایسنا. ۱۳۹۸-۱۰-۲۸. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 3. ↑ «او «سعدی» آخرالزمان بود». ایسنا. ۱۳۹۲-۰۲-۰۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 4. ↑ پرش به بالا به:۴٫۰ ۴٫۱ «در چهاردهمین نشست «عصر روشن» بررسی شد: نقش پاتوق‌های ادبی که تنها به ادبیات می‌اندیشند، نه ملاحظات سیاسی، اقتصادی و ارتباطات». ایسنا. ۱۳۹۰-۰۴-۰۳. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 5. ↑ پرش به بالا به:۵٫۰ ۵٫۱ «معرفی برگزیدگان دور نخست جشنوارهٔ ترانه‌های سرزمین مادری». ایسنا. ۱۳۸۸-۰۶-۲۰. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 6. ↑ پرش به بالا به:۶٫۰ ۶٫۱ «برگزیدگان جایزهٔ کتاب سال غزل معرفی شدند». ایسنا. ۱۳۹۲-۰۷-۱۹. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 7. ↑ پرش به بالا به:۷٫۰ ۷٫۱ «رونمایی از همکاری جدید همایون شجریان و سهراب پورناظری». ایسنا. ۱۳۹۷-۰۵-۲۲. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 8. ↑ پرش به بالا به:۸٫۰ ۸٫۱ «شعر جدید «ایران» که همایون شجریان خواند از کجا آمد؟». ایسنا. ۱۳۹۶-۰۵-۲۳. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 9. ↑ «Magiran | روزنامه شرق (1391/02/12): کافه نظر». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 10. ↑ «ساختار شبکه ائمه جمعه چگونه کار می‌کند؟». ایسنا. ۱۳۹۵-۰۷-۱۰. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 11. ↑ «شماره جدید دوهفته‌نامه روبرو منتشر شد». خبرگزاری ایلنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 12. ↑ «Magiran | روزنامه دنیای اقتصاد (1398/03/05): انتشار نخستین شماره مجله «وزن دنیا»». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 13. ↑ «نخستین مجموعهٔ شعر پوریا سوری منتشر می‌شود». ایسنا. ۱۳۸۹-۱۱-۲۵. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 14. ↑ «آلبوم «ایران من» شجریان و پورناظری سرانجام منتشر شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۸-۰۹-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 15. ↑ ««ایران من» سرانجام منتشر شد». روزنامه آفتاب یزد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 16. ↑ «آلبوم «ایران من» منتشر شد». Musicema.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 17. ↑ «گزیدهٔ غزل‌های پوریا سوری در نمایشگاه کتاب». ایسنا. ۲۰۱۲-۰۴-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 18. ↑ Behnegarsoft.com (۲۰۱۲-۰۶-۲۵). ««تناسخ به درخت» پوریا سوری به چاپ رسید | ایبنا». خبرگزاری کتاب ایران (IBNA). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 19. ↑ «گزیدهٔ غزل‌های پوریا سوری در نمایشگاه کتاب». ایسنا. ۲۰۱۲-۰۴-۰۷. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 20. ↑ پرش به بالا به:۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «شعرهای شاعران امروز در نمایشگاه کتاب». ایسنا. ۱۳۹۳-۰۲-۱۶. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 21. ↑ «داستان طنز «قطعهٔ 203» در نمایشگاه». ایسنا. ۱۳۹۵-۰۲-۰۵. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 22. ↑ «Magiran | روزنامه شرق (1395/02/07): زیر آسمان فیروزه ای». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 23. ↑ «شعر جدید «ایران» که همایون شجریان خواند از کجا آمد؟». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۸-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 24. ↑ «انتقاد از پخش ترانه «ایران من» بدون اجازه سازندگانش در مناظره انتخاباتی». IranWire. ۱۴۰۰-۰۳-۱۵. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 25. ↑ ذکایی، نگار (۱۳۹۹-۱۰-۱۵). «قطعه‌ای که همایون شجریان به دل‌های سوگوار تقدیم کرد». ایسنا. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 26. ↑ «هشتگ جان_پدر_کجاستی و غمگساری توییتری‌ها». irna.ir. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 27. ↑ اقتصاد، روزنامه دنیای (۱۳۹۲-۱۱-۲۴). «دیکته اقلیت پوریا سوری در ویترین کتابفروشی‌ها». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 28. ↑ ««تناسخ به درخت» پوریا سوری به چاپ رسید». ایبنا. ۱۳۹۱-۰۴-۰۵. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 29. ↑ «سوری: «تناسخ به درخت» شعر سپید شد». خبرگزاری مهر. ۱۳۹۱-۰۲-۱۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 30. ↑ پرش به بالا به:۳۰٫۰ ۳۰٫۱ «روزنامه اعتماد (1391/11/11): آدم‌ها و درخت‌ها». Magiran. ۱۳۹۱-۱۱-۱۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 31. ↑ پرش به بالا به:۳۱٫۰ ۳۱٫۱ «روزنامه اعتماد (1391/11/11): غزل قالب تنهایی است». Magiran. ۱۳۹۱-۱۱-۱۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 32. ↑ «پیشخوان کتابفروشی‌ها». روزنامه ایران. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 33. ↑ پرش به بالا به:۳۳٫۰ ۳۳٫۱ «روزنامه ایران (1397/08/03): ای در رگانم خون وطن». Magiran. ۱۳۹۷-۰۸-۰۳. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 34. ↑ پرش به بالا به:۳۴٫۰ ۳۴٫۱ «نقد و نظر دربارهٔ «سووشون» اثر جدید همایون شجریان در گفتگو با محمد حقگو و علیرضا بدیع». شهرآرانیوز. ۱۳۹۹-۱۱-۰۸. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 35. ↑ «نامزدهای جایزهٔ کتاب سال «غزل» معرفی شدند». ایسنا. ۱۳۹۲-۰۷-۰۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 36. ↑ «فراخوان ششمین دورهٔ جایزهٔ شعر «خبرنگاران»». ایسنا. ۱۳۹۰-۰۵-۰۴. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 37. ↑ پرش به بالا به:۳۷٫۰ ۳۷٫۱ ایران، عصر (۱۳۹۶-۰۷-۱۴). «پاسخ به وارونه‌نمایی یک طرح فرهنگی». عصر ایران. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 38. ↑ «گشتی در جهان شاعرانه عباس صفاری». ایسنا. ۱۳۹۶-۰۲-۱۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۵-۲۴.‏ 39. ↑ «مراسم پایانی جایزهٔ «شعر – خبرنگاران» برگزار شد». ایسنا. ۲۰۱۳-۰۳-۲۱. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 40. ↑ نژاد، الناز رحمت (۱۴۰۲-۰۵-۲۴). «چهارمین دوره جایزه کتاب سال غزل به ایستگاه پایانی رسید». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 41. ↑ نیوز، کتاب (۱۴۰۱-۱۰-۲۰). «اطلاع‌رسانی و نقد کتاب - یک انقلاب زنانه در وزن دنیا». کتاب نیوز. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۳-۰۳.‏ 42. ↑ ولی‌پور، ندا (۲۰۲۳-۰۱-۰۹). «شعر اعتراضی زنان در مجله «وزن دنیا»». ایسنا. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۳-۰۳.‏ 43. ↑ بهنود، مسعود (۱۴۰۱-۱۲-۲۱). «هفته فرهنگ و هنر؛ خفه نمی‌شویم، مرگ انوار، مجلات سفید». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۳-۰۳.‏ 44. ↑ «نگاه میهنم پیرم کرده‌است». وزن دنیا. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۳-۰۳.‏ 45. ↑ «آغاز طرح «کاشی ماندگار» با ثبت خانه ایران درودی/ طرحی برای هویت‌بخشی فرهنگی به شهر». خبرآنلاین. ۲۰۱۷-۰۵-۱۷. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 46. ↑ «نصب «کاشی ماندگار» سردر خانه «شاعر تهران»». ایسنا. ۱۳۹۶-۰۶-۰۸. دریافت‌شده در ۱۴۰۲-۰۹-۲۴.‏ 47. ↑ «نصب دو کاشی ماندگار بر سر در خانه دو شاعر ایرانی». خبرآنلاین. ۲۰۱۷-۰۶-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 48. ↑ «خانه شاعر انقلاب مزین به کاشی ماندگار می‌شود- اخبار اجتماعی - اخبار تسنیم - Tasnim». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. 49. ↑ «50 پلاک «کاشی ماندگار» از چهرهای خاص محلات امسال نصب می‌شود». ایران آنلاین | اخبار ایران و جهان | Iran Online. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۶. رده‌ها: • روزنامه‌نگاران ادبی اهل ایران • روزنامه‌نگاران فرهنگی اهل ایران • روزنامه‌نگاران مرد اهل ایران • زادگان ۱۳۶۲ • زادگان ۱۹۸۳ (میلادی) • شاعران فارسی‌زبان • شاعران مرد اهل ایران • نویسندگان داستان اهل ایران • نویسندگان مرد اهل ایران • این صفحه آخرین‌بار در ‏۳ مهٔ ۲۰۲۴ ساعت ‏۲۰:۴۳ ویرایش شده است.