ایمن
نویسه گردانی:
ʼYMN
ایمن . [اَ م َ ] (ع ص ) مبارک . ج ، ایامن . یقال : قدم فلان علی ایمن الیمین ؛ یعنی به یمن و برکت بازآمد از سفر. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مبارک تر، چه بر تقدیر معنی مبارک تر اسم تفضیل از یمن است . (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). مبارک تر. (مؤید الفضلا). مبارک . میمون . خجسته . فرخ . (فرهنگ فارسی معین ). || مرد بسیار یمن و برکت . مؤنث آن ، یمناء. (منتهی الارب ). || بدست راست کار کننده . (منتهی الارب ). کسی که با دست راست کار کند. (ناظم الاطباء). || (اِ) خلاف اَیسَر و آن جانب راست است . (از اقرب الموارد). جهت راست و دست راست . (ناظم الاطباء). دست راست . ج ، ایامن . (مهذب الاسماء). جانب دست راست . (از غیاث اللغات ). سوی دست راست . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23). طرف راست . جانب راست . دست راست . سوی راست . راستا. (فرهنگ فارسی معین ).
واژه های همانند
۱۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۰ ثانیه
ایمن . [ م ِ ] (از ع ، ص ) تلفظ فارسی آمِن عربی . در امن و در امان . محفوظ. مصون . (فرهنگ فارسی معین ). بی خوف و بی دهشت و بی ترس ، ممال آمِن ...
ایمن . [ اَ م ُ / م ُ / اَ م ِ / م ِ ] (ع اِ) کلمه ایست موضوع برای سوگندو همیشه به کلمه ٔ اﷲ اضافه میشود و ایمن اﷲ گویند، یقول : ایمن اﷲ لافع...
ایمن . [ اَ م ُن ْ ن َ ] (ع کلمه ٔ استفهام ) کدام کس و هر کس . (ناظم الاطباء).
ایمن . [ اَ م َ ] (اِخ ) موضعی است .(منتهی الارب ). نام بیابانی است که موسی علیه السلام در آن گوسپندان می چرانید. (مؤید الفضلا) : شبان واد...
ایمن ا. [ اَ م ُ نَل ْ / م ُ نَل ْ لاه ] (ع سوگند) قسم بخدا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به ایم اﷲ و ایمن شود.
ام ایمن . [ اُ م م ِ اَ م َ ] (اِخ ) (برکه ) دختر ثعلبةبن عمربن حصن بن مالک . دایه ٔ حضرت رسول اکرم و در شمار زنان صحابه و در اصل کنیزکی حب...
ایمن گونه . [ م ِ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) ایمن وار. ایمن طوری : عزمش بر آن قرارگرفت که سوی طوس رود تا طغرل ایمن گونه فراایستد. (تاریخ بیهقی ...
ایمن شدن . [ م ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مصون شدن . محفوظ گشتن . فارغ شدن . در امان شدن : پس ایمن شدی بر تن خویش برمگر سیری آمد تنت را ز سر. ...
ایمن آباد. [ م ِ ] (اِ مرکب ) محل بی بیمی و بی خطری . جای امن وآسایش . موضع امن و راحت . (فرهنگ فارسی معین ).مقام امن . (شرفنامه ). جای امن ....
ایمن کردن . [ م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مطمئن کردن . فارغ کردن . در امن و امان قرار دادن : خورید و مرا یکسر ایمن کنیدکه پیمان من زین سپس نشک...