بخیه
نویسه گردانی:
BḴYH
بخیه . [ ب ُخ ْ ی َ / ی ِ ] (اِ) خط شاغول . || آلت آهنی و گاوه جهت شکافتن چوب . || نشکنج . (ناظم الاطباء). و رجوع به همین کلمه شود.
واژه های همانند
۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
بخیه . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ ] (اِ) آجیده و شکاف جامه ای که دوخته باشد. دوخت تنگ و مضبوط. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). دوخت با آجیده ها...
بخیه زن . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ زَ ] (نف مرکب ) خیاط و بخیه کننده . (آنندراج ). کسی که بخیه می زند و می دوزد. (ناظم الاطباء).
بخیه دار. [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ ] (نف مرکب ) آنچه بخیه دارد. (آنندراج ). پارچه ای که بخیه کرده باشند. (ناظم الاطباء).
بخیه دوز. [ ب َخ ْی َ / ی ِ ] (نف مرکب ) آنکه بخیه می دوزد : چه گوید کس از شوخی بخیه دوزکزو بخیه ٔ چشم من گشت روز.میرزا طاهر وحید(از آنندراج ...
بخیه زدن . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) آجیده کردن .(ناظم الاطباء). کوک زدن پارچه . دوختن بخیه . (یادداشت مؤلف ). دوختن شکاف جامه ...
بخیه افگن . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ اَ گ َ ] (نف مرکب ) بخیه زننده . (ناظم الاطباء).
اهل بخیه .[ اَ ل ِ ب َ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کسی که حرفه ٔ دوزندگی دارد. بخیه کار. || کنایه از سازشکار. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ...
بخیه کردن . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بخیه زدن . (یادداشت مؤلف ) (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از فاش کردن راز. (آنندراج ) : دم...