بعج
نویسه گردانی:
BʽJ
بعج . [ ب َ ] (ع مص ) کفانیدن چیزی را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). شکم بشکافتن . (زوزنی ). شکافتن شکم . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || اخته کردن خروس . اخته کردن . خواجه کردن . (دزی ج 1 ص 99). || مبالغه کردن در خیرخواهی کسی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). ریختن باران و شکافتن زمین را: بعج المطر الارض . (منتهی الارب ). || در اندوه انداختن کسی را محبت :بعجه الحب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
باج گزاری . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل باج گزار. پرداخت باج . تأدیه ٔ مالیات . چیزی که قابل دادن باشد.
باج قپان . [ ق َ ] (اِ مرکب ) قپانداری . (واژه های نو فرهنگستان ایران 1319هَ . ش . ص 65).
باج کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) (در لاریجان و مازندران ) مرتعی را برای چرای احشام اجاره کردن .
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
باج سبیل . [ ج ِ س ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پول ، وجه ، جنس و امثال آن که از کسی با زور و قلدری گیرند. و آن با «گرفتن » و «دادن » استعمال...
باج دادن . [ دَ ] (مص مرکب ) پرداخت باج . || در صفحات لاریجان و مازندران ، اجاره دادن مرتع بحشم داران . || در تداول طهران و بعض شهرها، ر...
باج اوقلی . [ اُق ْ ] (ترکی ، اِ مرکب ) باجُغلو. باجُقلی . قسمی مسکوک طلای ترکان عثمانی .
باج ده یک . [ ج ِ دَه ْ ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از باژ که آنرا باج عشر خوانند : چو دشمن خر روستائی بردملک باج ده یک چرا میخو...
باج و ساو. [ ج ُ ] (اِ مرکب ) باج و خراج . رجوع به باج شود.
باج گرفتن . [گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) گمرک ، خراج ، راهداری گرفتن .