اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

بو

نویسه گردانی: BW
بو. مخفف بود و باشد و بوم وباشم . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) :
دلی دارم که درمانش نمی بو
نصیحت میکرم سودش نمی بو
ببادش میدهم نش می برد باد
بر آذر می نهم دودش نمی بو.

باباطاهر.


امید و آرزو. (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). امید و طمع. کاشکی . شاید. (غیاث اللغات ). امید. (رشیدی ) :
دعای من بتو بو که مستجاب شود
دعا کنم بتو بر بود که سگ گردی .

سوزنی .


پای نهم در عدم بو که بدست آورم
همنفسی تا کند درد دلم را دوا.

خاقانی .


کژ باخته ام بو که نمانم یک دست
هم ماندم و کژ باختنم سود نداشت .

خاقانی .


بپویم بو که درگنجم بکویت
بجویم بوکه دریابم جمالت .

خاقانی .


زآن همه شب یارب یارب کنم
بو که شبی جلوه ٔ آن شب کنم .

نظامی .


بو که بختت برکند زین کان عطا
ای شه فیروزچنگ درگشا.

مولوی .


بو که آن گوهر بدست او بود
جهد کن تا از تو او راضی شود.

مولوی .


بو که مصباحی فتد اندر میان
مستقل گشته ز نور آسمان .

مولوی .


پیشتر آ تا بگویم قصه ای
بو که یابی ازبیانم حصه ای .

مولوی .


عمر منست زلف تو بو که دراز بینمش
جان منست لعل تو بو که بلب رسانمش .

سعدی .


کردیم بسی جام لبالب خالی
تا بو که نهیم لب برآن لب حالی .

سعدی .


وآن همه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد.

سعدی .


بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی .

حافظ.


در خیال این همه لعبت بهوس می بازم
بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد.

حافظ.


تا بو که دست در کمر او توان زدن
در خون دل نشسته چو یاقوت احمرم .

حافظ.


واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
هم بو. [ هََ ] (ص مرکب ) دارای بوی یکسان و رایحه ٔ همانند : فصل بهار تازه و نوروز دلفریب همبوی مشک ، باد و زمین پر ز بوی بان . فرخی .دو چیز ک...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید اینجا کلیک کنید.
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید اینجا کلیک کنید.
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید اینجا کلیک کنید.
برگ بو یا غار با نام علمی لائوروس نوبیلیس (Laurus nobilis) نام گونه‌ای از سرده برگ بو است. گیاهی خوشبو و همیشه‌سبز است که اصل آن از منطقهٔ مدیترانه اس...
مشک بو /mo(e)škbu/ معنی ۱. آنچه که بوی مشک بدهد. ۲. [مجاز] معطر؛ خوش‌بو. فرهنگ فارسی عمید
گنه بو. [ گ ِ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلاترزان بخش حومه ٔ شهرستان سنندج که در 45000 گزی شمال باختری سنندج و 7000 گزی شوسه ٔ سنندج ...
خوش بو. [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) معطر. طیّب . عبق . طیبه . ارج . بویا. خوشبوی . (یادداشت بخط مؤلف ). چیزی که دارای بوی نیک و معطر باشد. (ن...
سمن بو. [ س َ م َ ] (ص مرکب ) سمن بوی . معطر و خوشبو مانند یاسمن . (ناظم الاطباء) : سمن بوی و زیبارخ و ماهروی چو خورشیددیدار و چون مشک بوی . فردو...
شاه بو. (اِ مرکب ) رجوع به شاه بوی شود.
« قبلی ۱ صفحه ۲ از ۵ ۳ ۴ ۵ بعدی »
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.