تتری . [ ت َت َ ] (ص نسبی ، اِ)
۞ منسوب به تتر را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). منسوب به تتر باشد که ولایت تتار است . (برهان ). منسوب به تتر که مخفف تاتار است و آن ملکی است از ترکستان که ساکنان آنجا در سابق کافر بودند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). تتری منسوب به تتر و تاتار و تتار. (از فرهنگ رشیدی ). منسوب به تتر یعنی تاتار. (ناظم الاطباء)
: تتری گر کشد مخنث را
تتری را دگر نباید کشت .
(گلستان ).
گویند که دوش شحنگان تتری
دزدی بگرفتند بصد حیله گری .
سعدی .
رجوع به تاتار و تتار و تتر شود.