حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۳.۵۵ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسین بن حسن مصری خلیلی . محدث است و در محرم 720 هَ . ق . درگذشته . (دررالکامنة ج 2 ص 35).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسین قمی اعرج . رجوع به حسن نیشابوری و نظام اعرج شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن سلیمان بن حمزه . در 710 هَ . ق . متولد شد و در 770 هَ. ق . درگذشت . محدث است . (دررالکامنة ج 2 صص 35-36).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن سماعةبن مهران کوفی . شیعی واقفی مذهب ، درگذشته ٔ 263 هَ . ق . او راست : کتاب «البشارات »، «الحیض »، «الدلائل...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن شرفشاه . رجوع به حسن استرآبادی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن صالح بن محمدبن محمد. خوش خط بود و از یونس دبوسی در قاهره علم آموخت و در 772 هَ . ق . درگذشت .او راست : معج...
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن محمدبن صباح . رجوع به حسن زعفرانی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان . رجوع به حسن عکبری شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان بن علی اربلی . متولد در 658 هَ . ق . شاگرد ابن عبدالدائم بود، و برزالی و ابن سیدالناس و ابن ر...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ دمشقی . رجوع به حسن طیبی شود.