حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۱.۱۶ ثانیه
حسن . [ ح َس َ ] (اِخ ) ابن قتادةبن ادریس علوی حسنی ، حاکم مکه .در 618 هَ . ق . بجای پدر نشست و برادر خویش در جنگ بکشت ، پس ملک مسعود فرمان...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن قحطبه ٔ طائی . از سرداران معروف آغاز حکومت عباسی بود. در 97 هَ . ق . متولد و در 136 هَ . ق . از طرف منصور به حکومت...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن قنبرعلی زنجانی (1256 - 1340 هَ . ق .) ابن محمدحسن . او راست : «تبیان البیان ». (ذریعه ج 3 ص 332).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن قوام بغدادی . رجوع به حسن مذهب شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن کمال الدین حسین استرآبادی . رجوع به حسن استرآبادی شود.
حسن . [ ح َس َ ] (اِخ ) ابن کوسج عمر. رجوع به حسن برسوی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محبوب الزراد (السراد) کوفی . امامی شیعی مکنی به ابوعلی درگذشته ٔ 224 هَ . ق . او راست : «احادیث الجن و الانس »، «...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابوعقامةبن حسن بن محمد تغلبی مؤتمن الدین ، مکنی به ابومحمد یمنی . درگذشته ٔ 483 هَ . ق . او راست :«جواهر ال...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم . رجوع به حسن بغدادی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم بن احمد. رجوع به حسن یونارقی شود.