حفت
نویسه گردانی:
ḤFT
حفت . [ ح َ ] (ع مص ) هلاک کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || کوفت کردن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کوبیدن چیزی را. (منتهی الارب )(اقرب الموارد) (آنندراج ). || نازک کردن گردن چیزی : حفته حفتاً؛ دق ّ عنقه . (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۳۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
هفت شوی . [ هََ ] (اِ مرکب )کنایه از آبای علوی یا سیارات سبع است : ننگری کاین چهارزن هموارهمی از هفت شوی چون زاید؟ناصرخسرو.
هفت طاق . [ هََ ] (ص مرکب ) آنچه دارای هفت طاق باشد. || کنایه از فلک و جهان : این راه غولدار و پل هفت طاق راتا چارسوی هشت جنان چون گذ...
هفت طبق . [ هََ طَ ب َ ] (اِ مرکب ) کنایه از طبقات آسمان است . || نیز هفت طبقه ٔ زمین . (برهان ).
هفت طوق . [ هََ طَ / طُو ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت فلک است : کرده چارارکان او از هفت طوق و شش جهت چارارکانش ز یاران چاراقران آمده .خاقانی .
هفت فرس . [ هََ ف َ رَ ] (اِ مرکب ) هفت فلک : دوران که فرس نهاده ٔ توست با هفت فرس پیاده ٔ توست .نظامی (لیلی و مجنون ص 10).
هفت فرش . [ هََ ف َ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت طبقه ٔ زمین باشد. (برهان ).
هفت فلک . [هََ ف َ ل َ ] (اِ مرکب ) هفت چرخ . هفت طاق : ز سیر هفت ستاره ز دور هفت فلک نظیر تو نتوان یافتن به هفت اقلیم . سوزنی .ای شش جهت از ت...
هفت راه . [ هََ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت پرده ٔ چشم است که صلبیه ، مشیمیه ، شبکیه ، عنکبوتیه ، عنبیه ، قرنیه و ملتحمه باشد. (برهان ). رجوع به...
هفت دری . [ هََ دَ ] (ص نسبی ) اطاق هفت در. (یادداشت مؤلف ). که دارای هفت در باشد.
هفت رصد. [ هََ رَ ص َ ] (اِ مرکب ) هفت اقلیم .(برهان ). هفت خاک . هفت ده . رجوع به این مدخل ها شود.