خور
نویسه گردانی:
ḴWR
خور. (اِخ ) دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه ٔ شهرستان مشهد، واقع در 49هزارگزی شمال خاوری مشهد. این ده کوهستانی و سردسیر و با 1553 تن سکنه است . آب آن از رودخانه و محصول آن غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه بافی و راه مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
واژه های همانند
۱۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
زیادت خور. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) بسیارخوار. که بسیار خورد. که سیری نداشته باشد : کم کن اجری که زیادت خورندخاص کن اقطاع که غارتگر...
ضیافت خور. [ ف َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) کسی که بمهمانی رود. میهمان .- امثال :ضیافت خور خوش آمدگوی باشد . (جامع التمثیل ).
غالیه خور. [ ی َ / ی ِخوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) خورنده ٔ غالیه . خورنده ٔ سیاهی . صفت قلم که مرکب خورد در این شعر : بر دو ابروش کلاه زر شاهانه...
چاشته خور. [ ت َ / ت ِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) چاشت خور. کسی که یک یا دوبار مزه چیزی را چشیده و همیشه چشیدن آن طعم را انتظار و آرزو دارد....
چاشنی خور. [ خوَرْ / خُرْ] (نف مرکب ) چاشنی خورنده . و رجوع بچاشنی خوار شود.
چاله خور. [ ل َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان خنج بخش مرکزی شهرستان لار که در 146 هزارگزی شمال باختر لار در دماغه ٔ کوه فلات دنک واقع...
چلشته خور. [ چ ِ ل ِ ت َ / ت ِ خ ُ ] (نف مرکب ) شخصی که از کسی منتفع شده و به همین توقع همیشه پیرامون او می گردد. (ناظم الاطباء). چشته خور. آ...
نواله خور. [ ن َ ل َ / ل ِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) نواله خوار. روزی خوار. ریزه خور. رجوع به نواله خوار شود.
میراث خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) میراث خورنده . وارث . (ناظم الاطباء) : قارون کند اندر دو نفس تیغ جهادت یک طائفه میراث خور و مرثیه خوان ...
میانه خور. [ ن َ / ن ِ خوَرْ خُرْ ] (نف مرکب ) آن که در میانه می خورد.- امثال :میانه خور کناره گرد ؛ یعنی آنکه در میانه مفت می خورد و راست ...