زبون
نویسه گردانی:
ZBWN
زبون . [ زَ ] (اِخ ) فرقه ای است وابسته به حراحشه ، از بنوهلیل که شعبه ای است از قبیله ٔ بنوحسن که در اطراف جرش منزل دارند. از ریشه ٔ آن اطلاعی در دست نیست . (از معجم قبائل العرب تألیف عمر رضا کحاله از تاریخ اردن شرقی ص 333).
واژه های همانند
۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۲ ثانیه
زبون بافته . [ زَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) پارچه ٔ نازک و سبک بافته شده . (ناظم الاطباء).
زبون آمدن . [ زَ م َ دَ ] (مص مرکب ) عاجز آمدن . ناتوان بودن . زبونی . عجز. ضعف : بد و نیک از ستاره چون آیدکه خود از نیک و بد زبون آید.نظامی ...
زبون گشتن . [ زَ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) گرفتار شدن . اسیر شدن . پای بند گردیدن : گر این سان بیک بلده گشتی زبون که در پیش تخت تو ریزند خون . (گ...
زبون کردن . [ زَ ک َدَ ] (مص مرکب ) (خود را) تحمل خواری کردن . تسلیم خواری و زبونی شدن . خود را بخواری افکندن : نمودی خوار خود را ومرا چون ...
زبون گرفتن . [ زَ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) خوار شمردن . بخواری با کسی رفتار کردن . اهمیت ندادن . احترام نکردن : آنجای حشمتی باید هرچه تمامتر...
زبون ماندن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) زبون گشتن . بخواری بسر بردن .خوار و زار بودن . زیردست و ناچیز بودن : یکی نیک دان بخردی در جهان بماند زبون ...
زبون داشتن . [ زَ ت َ ] (مص مرکب ) (کسی یا چیزی را) خوار شمردن و ناچیز گرفتن . آسان گرفتن . توجه نکردن و حقیر داشتن : یکی ترک بد پیر نامش ق...
ظبون . [ ظُ / ظِ ] (ع اِ) ج ِ ظُبة.