زند

زند. [زَ ] (ص ) بزرگ . عظیم . (از برهان ) (غیاث ). بزرگ مرادف زنده . (از فرهنگ رشیدی ). عظیم . بزرگ . (ناظم الاطباء). بزرگ مانند زنده پیل ... (از انجمن آرا) (از آنندراج ). زنده . ژنده . بزرگ . عظیم . کلان . قوی . نیرومند. (فرهنگ فارسی معین ). بزرگ . (از فهرست ولف ) :
نهادم ترا نام دستان زند
که با تو بدر کرد دستان و بند.

فردوسی .

دو بازو به زنجیرها کرده بند
بهم بسته در پای پیلان زند.

اسدی .

همه یشک و خرطوم پیلان زند ۞
چو خشت دلیران و خم کمند.

اسدی .

- زند پیل ؛ پیل عظیم . معرب است . (منتهی الارب ). مأخوذ از فارسی ، فیل بزرگ و عظیم الجثه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از فارسی ژنده پیل ؛ فیل بزرگ . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به المعرب جوالیقی ص 176، نشوءاللغة ص 91 و البیان و التبیین ج 1 ص 121 شود.
- زند رزم ؛ جنگ بزرگ . (ناظم الاطباء).
- زند فیل ؛ فیل بزرگ . (ناظم الاطباء).
- زنده پیل ؛ پیل بزرگ . (آنندراج ). ژنده پیل . فیل بزرگ که معرب آن زندبیل است . رجوع به ترکیب قبل شود.