ضبان
نویسه گردانی:
ḌBAN
ضبان . [ ض ُب ْ با ] (ع اِ) ج ِ ضَب . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۳۴۷ مورد، زمان جستجو: ۴.۱۲ ثانیه
زبان ترازو. [ زَ ن ِ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خار ترازوی زرسنج . (غیاث اللغات ). خاری که در میان دسته ٔترازوی زر بشکل زبان باشد و چون ...
زبان پارتی . [ زَ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبان پهلوی اشکانی را گویند. (حاشیه ٔ دکتر معین بر برهان قاطع ج 1 ص 349). رجوع به مقدمه ٔ برها...
زبان پارسی . [ زَ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چون مطلقاً زبان پارسی گویند مراد زبان پارسی نو است یعنی پارسی پس از اسلام . (از حاشیه ٔ دکت...
زبان پراچی . [ زَ ن ِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ۞ از لهجه های ایرانی است درهندوکش . (مقدمه ٔ برهان قاطع بقلم دکتر معین ص 38).
زبان داشتن . [ زَ ت َ ] (مص مرکب ) دارای زبان بودن . زبان داری . || قدرت تکلم داشتن . مقابل زبان بستگی . بی زبانی بمعنی ناتوانی از سخن : ...
زبان تفرشی . [ زَ ن ِ ت َ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ۞ از لهجه های ایرانی است در «تفرش ». (مقدمه ٔ برهان بقلم دکتر معین ص 40).
زبان اطفال . [ زَ ن ِ اَ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زبان مخصوصی که مادران بااطفال بدان سخن میگویند و اسم اشیاء را با تحریفی خاص ادا میکنند ...
زبان السیف . [ زَ ن ُس ْ س َ ] (ع اِ مرکب ) نوک شمشیر.
زبان بابلی . [ زَ ن ِ ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) رجوع به ایران باستان ج 1 ص 51 ج 2 ص 1610 شود.
زبان آرامی . [ زَ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لهجه ای از زبان سامیان بدوی مشرق فرات . رجوع به «آرامی » شود.