ضحن
نویسه گردانی:
ḌḤN
ضحن . [ ض َ ](اِخ ) شهری است در دیار سلیم بنزدیکی وادی بیضان ، وآن را به صاد مهملة نیز گفته اند. (معجم البلدان ).
واژه های همانند
۱۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
ضحن . [ ض َ ح َ ] (اِخ ) شهری است . مجدالدین می گوید که از ابن سیده است و ابن سیده بیت ابن مقبل را که جوهری در «ض ج ن » آورده ، شاهد آور...
زحن . [ زَ ] (ع مص ) درنگ کردن . (از منتهی الارب ) (از ترجمه ٔ قاموس ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) ۞ . کندی کردن . ابطاء. (از اقرب الموارد). ک...
زحن . [ زَ ] (ع ص ) مرد کوتاه بالا و همچنین است زُحَن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).
زحن . [ زُ ح َ ] (ع ص ) مرد کوتاه بالا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ترجمه ٔ قاموس ) (آنندراج ). مرد کوتاه و شکم بر آمده . مؤنث آن زحن...
زحن . [ زَ ح َ ] (ع مص ) ۞ دگرگون شدن (حالت ) چهره از اندوه یابیماری . (از تاج العروس از لسان ) (از متن اللغة).
ذهن . [ ذِ ] (ع اِ) فهم . دانست . عقل . دریافت . (منتهی الارب ). هوش . (قاضیخان بدر محمد دهار). خرد. زیرکی . فهم . (منتهی الارب ). تیزی خاطر. (من...
ذهن . [ ذِ / ذَ هََ ] (ع مص ) ذهننی عنه ؛ فراموش گردانید مرا از آن . || غالب آمدن کسی را در تیزی خاطر و حفظ قلب . (منتهی الارب ). و جرجانی ...
ذهن . [ ذُ ] (اِخ ) ابن کعب . بطنی است از مذحج .
این واژه در حقیقت پارسى و پهلوى است و تازیان (اربان) آن را از واژه ى زِن Zen در پهلوى : ذهن ، جاى هوش و اندیشه ،...) برداشته اند! پس واژه ذهن پارسى ست...
این واژه در اوستایی زَئینه zaina و در پهلوی zen (هوش، هوشیاری) خوانده می شده و به عربی راه یافته و در آن زبان الذَهن (هوش) (و نه ذِهن) گشته است؛ واژه ...