عاصی
نویسه گردانی:
ʽAṢY
عاصی . (اِخ ) شیخ محمد حسن بن شیخ محمد رفیع رشتی اصفهانی ، متخلص به عاصی . از دانشمندان قرن سیزدهم هجری بود و از آثار اوست : جامع المصائب و وسیلة النجاة. (ریحانة الادب ج 3 ص 49). و رجوع به الذریعه ج 5 ص 70 شود.
واژه های همانند
۳۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
اسی . [ اَ سا ] (ع مص ) مداوات . معالجه . دوا کردن . درمان . علاج . (مؤید الفضلاء). دارو بر جراحت کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || اندوه بردن . (...
اسی . [ اَس ْی ْ ] (ع مص ) گوشت گذاشتن برای کسی : اسیت له . (منتهی الارب ).
اسی . [ اَ سی ی ] (ع ص ) مداواشده . دواکرده . معالجه پذیرفته . مأسوّ. (منتهی الارب ). || پژمان . (نصاب الصبیان ) (غیاث ).اندوهگین . (غیاث ). مح...
اسی . [ اِ / اُ سا ] (ع اِ) ج ِ اِسوة و اُسوة.
اسی . [ اِ ] (اِخ ) ۞ نهری است که در جانب مشرق ایتالیا جریان دارد و از رشته ٔ جبال آپنن سرچشمه میگیرد و پس از طی ّ مسافت هفتاد هزار گز از ...
آثی . (ع ص ) سخن چین . نمام . عیب گوی .
آسی . (ع ص ) غَمناک . حَزین . اندوهگین . || پشیمان . || بِجشک . پزشک . طبیب . مُعالج . پزشک ریشها و قرحه ها. جراح . ج ، اِساء، اُساة.
آسی . (ص نسبی ) منسوب به مملکت آس . از آس . رجوع به آسیان شود.
آسی . [ سا ] (ع ن تف ) غمگین تر. اندوهناکتر.
ابن آصی . [ اِ ن ُ صا ] (ع اِ مرکب ) حِدَاءَة، و آن مرغی است . غلیواژ. زغن . گوشت ربا.