آتش طبع. [ ت َ طَ ] (ص مرکب ) تند. تندخو.
آتش پا. [ ت َ ] (ص مرکب ) مجازاً تندرو. دوان : باز در بستندش و آن درپرست بر همان امید آتش پا شده ست . مولوی .جنیبت بس که آتش پای گشته هلال نع...
آتش خو. [ ت َ ] (ص مرکب ) آتش خوی . تندخوی .
آتش داغ . [ ت َ ] (اِ مرکب ) اثر آتش بر بشره .
آتش دست . [ ت َ دَ ] (ص مرکب ) جلد و چست در کار.
آتش پاره . [ ت َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) اخگر. سکار. بجال . جمره . جذوه . قبس . || کرم شب تاب . || (ص مرکب ) مجازاً، سخت جافی و ستمکار : عقل و ج...
آتش تاب . [ ت َ ] (نف مرکب ) گلخنی . تون تاب .
آتش تاو. [ ت َ ] (نف مرکب ) آتش تاب .
آتش باد. [ ت َ ] (اِ مرکب ) سَموم . باد گرم .
آتش بار. [ ت َ ] (نف مرکب ) آنکه آتش فروریزد : هیزم خشک و برق آتش بارمرد خفته ست و دشمن بیدار. اوحدی .|| (اِ مرکب ) باتری . دسته ای از توپها...