علی اشبیلی

علی اشبیلی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن یوسف اشبیلی ، مشهور به ابن ضائع و مکنّی به ابوالحسن . نحوی بود و در بیست وپنجم ربیعالاخر سال 680 هَ . ق . درگذشت در حالیکه نزدیک به هفتاد سال عمر کرده بود. او راست : شرح کتاب سیبویه در نحو که در آن شرح سیرافی و شرح ابن خروف را جمعآوری کرده است . (از معجم المؤلفین بنقل از بغیةالوعاة سیوطی ص 354. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 604. روضات الجنات خوانساری ص 494. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 713. فهرس الخدیویة ج 4 ص 67).