غرار. [ غ ِ ] (ع اِ) ج ، اَغِرَّة. (اقرب الموارد). دم تیر و نیزه و شمشیر. (منتهی الارب ) (آنندراج )
: مگر غبار فتنه را که زمان از زمین بلا انگیخته بود تسکین دهد و غرار عنا را که قضا و قدر ازنیام جفا آهیخته بود کُند، کنَد. (جهانگشای جوینی ). || اندک از خواب و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خواب اندک . (دهار)
: و هر دو غرار پاس و نعاس او از مساکن جفون نفار و فرار گرفت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ
1272 هَ . ق . ص
424). واطاقتا ازحسرت متواتری که گرفتارش را نه در دل قراری ممکن ، ونه در دیده غراری متصور. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص
442). || کالبد که بر آن پیکان دوزند تا درست گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || تیری که بدان تیرهای دیگر راست سازند. المثال الذی تضرب علیه النصال لتصلح . (اقرب الموارد). || روش .یقال : رمیت ثلاثة اسهم علی غرار واحد؛ ای علی مجری واحد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ولدت ثلاثة بنین علی غرار؛ ای بعضهم خلف بعض لیس بینهم جاریة. (اقرب الموارد). طریقه و طور. (غیاث اللغات ). || اندازه . نمونه . || شتاب ، یقال : اتاه علی غرار؛ ای علی عجلة. || مقدار، یقال : هذا الیوم غرار شهر؛ ای طول شهر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || غرار الصلوة؛ کمی در رکوع و در سجود و در طهارت ، و منه الحدیث : لاغِرارَ فی الصلوة. (منتهی الارب )(اقرب الموارد) (آنندراج ). || غرار التسلیم ؛ سلام علیکم گفتن یا به علیک جواب دادن و بس . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الغرار فی التسلیم ، ان یقول سلام علیک ؛ او ان یرد بقوله و علیک السلام بالافراد لا و علیکم السلام بالجمع. (اقرب الموارد). || (مص ) ناروا گردیدن بازار. (آنندراج ). کسادالسوق . (اقرب الموارد). ناروا شدن بازار. || کم شدن شیرناقه . (اقرب الموارد) (آنندراج ). کم شیری . || نقصان . (مهذب الاسماء). کمی و نقصان . (غیاث اللغات ). || خورش دادن مرغ چوزه را. (منتهی الارب ): غر الطائر فرخه ؛ زقه ، و منه یقال : غُرَّ فلان من العلم ما لم یُغَرَّ غیره ؛ ای زق و علم . (اقرب الموارد). || چرانیدن شتر. (اقرب الموارد). || فرورفتن آب به زمین . نضب . غَرّ. (اقرب الموارد). || خوردن غِرغِر
۞ . غَرّ. (اقرب الموارد) (المنجد). || شریف شدن . غِر گردیدن . (المنجد). در اقرب الموارد به این معنی غرارة آمده
: دین را سور و یا خود سِوار است و ملک را مرغ و یا عفار، و عزت را رکن و یا غرار، و مجد را نور یا عرار. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ
1272 هَ . ق . ص
443). || مصدر دوم باب مفاعله به همه ٔ معانی مغارَّة. رجوع به مغارة شود.
امثال :
سبق درته غراره ؛ این مثل را در مورد شتافتن به چیزی قبل از هنگام آن گویند. (از اقرب الموارد).