غلندر

غلندر. [ غ َ ل َ دَ ] (ص ) شخص بیکار بیعار که در لباس درویشی گدایی کند. (از فرهنگ نظام ). این لفظ مبدل گلندر به معنی کنده ٔ ناتراشیده است و مجازاً در معنی بیکار گدا استعمال شده است . مطابق قاعده ٔ تبدیل حروف به همدیگر تبدیل گاف به حرف قریب المخرج خود غین درست است ، و چون لفظ فارسی است با قاف نوشتن (قلندر) غلط مشهور است . || در اصطلاح صوفیان شخص بی پروا از دنیا که سالک راه خدا باشد. (از فرهنگ نظام ). قلندر. رجوع به قلندر شود.