فریب
نویسه گردانی:
FRYB
فریب . [ ف ِ ] (اِخ ) عبدالغفار اصفهانی . طبیب فرزند فتحعلی خوشنویس اصفهانی . ادیب بوده و در بیشتر علوم و فضایل دستی داشت و درطب نیز ماهر بود. رساله ای در بیماری وبا نوشت و منظومه ای نیز در تشریح به پارسی دارد. چون خط نستعلیق را نیک می نوشت در شعر به «خطاط» تخلص میکرد. (از مجمعالفصحای رضاقلی ه-دای__ت چ سنگی تهران ج 2 ص 390).
واژه های همانند
۳۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
فریب . [ ف ِ / ف َ ] (اِ) در زبان پهلوی فرپ ۞ و همریشه است با فریفتن . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). عشوه و مکر و غافل شدن یا غافل کردن به...
فریب: سنسکریت: پرچنه prarocana؛ اوستایی: فره ایی دیوه fraidiva (کار دیو انجام دادن)، hvre (گمراه شدن)؛ سغدی: فروه farve؛ پهلوی: فرپ frep و فرب freb. ف...
بت فریب . [ ب ُ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) که بت را بفریبد. که بت را از راه ببرد : به دلدار گفت ای بت بت فریب . ؟|| کنایه از معشوق صاحب جمال ...
فریب ده . [ ف ِ / ف َ دِه ْ ] (نف مرکب ) فریبنده . (ناظم الاطباء). فریب دهنده .
فریب دهی . [ ف ِ / ف َ دِ ] (حامص مرکب ) فریب و حیله بازی و غدر و تزویر و تلبیس . (ناظم الاطباء).
فریب ساز. [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) مکار. غدار. حیله باز. (از ناظم الاطباء). حیله گر. مکار. دغل باز. (از آنندراج ).
فریب خور. [ ف ِ / ف َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) گول و ابله و مغبون . (ناظم الاطباء). فریب خورنده .
ملک فریب . [ م َ ل ِ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ پادشاه : ملک فریب نهاده ست خویشتن را نام کش از عطای تو ای شاه خوب شد احوال .عنصری .
شوی فریب . [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریب دهنده ٔ شوهر. شوهرفریب .
فریب آمیز. [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده . فریبا. دلفریب . خاطرفریب : ساقی فریب آمیز بین مطرب نشاطانگیز بین بازار می زآن تیز بین مرسوم جان...