فطنة
نویسه گردانی:
FṬN
فطنة. [ ف ِ ن َ ] (ع مص ، اِمص ) فطنت . زیرکی و دانایی و تیزخاطری . (منتهی الارب ). حذاقت و فهم . مقابل غباوة. ج ، فِطَن . (از اقرب الموارد). دریافتن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادراللغه ٔ زوزنی ). || دانستن چیزی را. (منتهی الارب ). رجوع به فطن شود.
واژه های همانند
۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
فطنة. [ ف َ طِ ن َ ] (ع ص ) زن زیرک و تیزخاطر و ماهر در امور. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به فَطِن شود.
فتنة. [ ف ِ ن َ ] (ع مص ) آزمودن . || گداختن و در آتش انداختن سیم و زر جهت امتحان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بازداشتن کسی را از ...
فتنة. [ ف ِ ن َ ] (اِخ )نام کنیزک بهرام گور است ، و او چنگ را بغایت خوب مینواخت . حکایت او و قهر و غضب بهرام او را، و بر بام قصر بردن او گا...
برنامه ریزی و اجرای آن برای بر هم زدن آرامش، نقض قوانین اجتماعی، دینی و یا اخلاقی.
این واژه عربی است و پارسی آن آژاوین می باشد که از کردی: ئاژاوه نانه وه ساخته شده است
فتنه /fetne/ ۱. فساد؛ تباهی. ۲. شورش. ۳. آشوب؛ شلوغی. ۴. (صفت) [قدیمی، مجاز] مفتون؛ عاشق: ◻︎ فتنه‌ام بر زلف و بالای تو ای بدر منیر / قامت است آن یا قی...
فتنه گر. [ ف ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) آنکه ایجاد فتنه کند. فتنه جو. فتنه انگیز : چون ز فتنه گران تهی شدجای پیش خود فتنه را نشاند ز پای . نظ...
فتنه جو. [ ف ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) فتنه جوی . آنکه در پی برپا کردن آشوب باشد و فتنه را خوش دارد. فتنه انگیز. رجوع به فتنه شود. || سپاهی...
فتنه جوی . [ ف ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) فتنه جو : ای فلک زود گرد، وای بر آن کو به تو فتنه جوی مفتون شد. ناصرخسرو.رجوع به فتنه جو شود.
فتنه خیز. [ ف ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آشوبگر. فتنه جو. فتنه انگیز : بر سر راه او نشانیده ست جلوه ٔ قدّ فتنه خیز مرا.ظهوری (از آنندراج ).