گاه
نویسه گردانی:
GAH
گاه . (اِخ ) دهی است از دهستان درزآب بخش حومه ٔ وارداک شهرستان مشهد، واقع در 76 هزارگزی شمال باختری مشهد، کنار راه مشهد به انجشش ، دره ، سردسیر، دارای 603 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول آنجا غلات ، شغل اهالی زراعت ، راه مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
واژه های همانند
۱۹۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۸ ثانیه
حجله گاه . [ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) حجله خانه : بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زارببرقع مه کنعان که هست حسن آباد. قسمیه ٔ عرفی شیرازی...
حاجت گاه . [ ج َ ] (اِ مرکب ) آب خانه . ادب خانه . مستراح . مبرز. مبال .
چشمه گاه . [ چ َ م َ ](اِخ ) دهی است از دهستان مانه بخش مانه ٔ شهرستان بجنورد که در 18 هزارگزی شمال باختری مانه و 2 هزارگزی جنوب راه مال...
پیشین گاه . (اِ مرکب ) وقت نمازپیشین . وقت نماز ظهر. (غیاث ). پیشین گه : رفت روزی بوقت پیشین گاه تا در آن باغ روضه یابد راه . نظامی .رفت پی...
پاشنه گاه . [ ن َ / ن ِ ] (اِمرکب ) آنجایی از دوپهلوی اسب که پاشنه ٔ سوار بر آن خورد: مَعدّ؛ پاشنه گاه سوار از اسب . (منتهی الارب ).
آرایش گاه . [ ی ِ ] (اِ مرکب ) آنجا که آرایش کنند. || دکان سلمانی .
آفتاب گاه .(اِ مرکب ) برآفتاب . مشرقه . (زمخشری ). آفتاب رو. مشراق . بتو. آنجای خانه که بیشتر روز آفتاب بدان تابد.
پوزه گاه . [ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان حیات داود بخش گناوه شهرستان بوشهر، واقع در 18 هزارگزی خاور گناوه ،کنار راه فرعی گناوه به برازجان . ...
خصومت گاه . [ خ ُ م َ ] (اِ مرکب ) میدان جنگ . میدان نبرد. (منتهی الارب ).
خنده گاه . [ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) کنایه از لب و دهان معشوق . (آنندراج ) : که مهر از خنده گاه شیشه بردارز ابر خشک لعل تر فروبار. حکیم زلا...