گران
نویسه گردانی:
GRʼN
گران . [ گ ِ ] (اِخ ) یکی از دهکده های توابع کجور است . (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 28، 30، 109).
واژه های همانند
۱۰۹ مورد، زمان جستجو: ۱.۱۳ ثانیه
گران مغز. [ گ ِ م َ ] (ص مرکب ) گران سر. (آنندراج ).
گران نظر. [ گ ِ ن َ ظَ ] (ص مرکب ) آنکه از روی ناز و تبختراز گوشه ٔ چشم به مردم می نگریسته باشد. (آنندراج ).
گران نعل . [ گ ِ ن َ ] (ص مرکب ) دارای نعل سنگین . چهارپائی که نعل بزرگ دارد. || بزرگ سم . پهن سم و آن از محسنات اسب است : قوی پشت و گرا...
گران شده . [ گ ِ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) قیمتی شده . بهادارشده : ز چیزهای جهان هرچه خوار و ارزان شدگران شده شمر آن چیز خوار و ارزان را.ناص...
گران شکم . [ گ ِ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ) بزرگ شکم . برآمده شکم . اَثَطّ. (منتهی الارب ).
گران قدر. [ گ ِ ق َ ] (ص مرکب ) گرانپایه . عالی قدر. باوقار. متین . (آنندراج ) : گران قدران نیامیزند صائب با سبک مغزان به برگ کاه کی آهن ربا ما...
گران گاز. [ گ ِ ] (ص مرکب ) سخت گران فروش . دندان گرد. رجوع به گران فروش شود. || کسی که دندانهای درشت دارد.
گران گرز. [ گ ِ گ ُ ] (ص مرکب ) آنکه گرز گران دارد. دارنده ٔ گرز سنگین : گرفتش سنان وکمان و کمندگران گرز را پهلو دیوبند.فردوسی .
گران گوش . [ گ ِ ] (ص مرکب ) مردمی را گویند که گوش ایشان سنگین باشد، یعنی دیر بشنود و کر را نیز گویند چه گران گوشی به معنی کری آمده است ....
گران گازی . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) گران فروشی . رجوع به گران گاز شود.