گفتگو درباره واژه گزارش تخلف گو نویسه گردانی: GW گو. [ گ َ وَ ] (اِخ ) ۞ نامی است که در اوستا (فرگرد اول وندیداد) به سرزمین سغد داده شده است . رجوع به فرهنگ ایران باستان پورداود ج 1 ص 185 و 285 شود. واژه های قبلی و بعدی واژه های همانند ۷۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه واژه معنی نکته گو نکته گو. [ ن ُ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) نکته گوی . رجوع به نکته گوی شود. اغراق گو اغراق گو. [ اِ ] (نف مرکب ) اغراق گوی . اغراق گوینده . آنکه بمبالغه سخن گوید. آن کسی که در گفتار از حد تجاوز کند. بیهده گو بیهده گو. [ هَُ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مخفف بیهوده گوی : دلْتان خوش کرده ست دروغی که بگوینداین بیهده گویان که شما از فضلایید. ناصرخسرو.نمیرود... پارسی گو پارسی گو. (نف مرکب )متکلم فارسی . که بزبان فارسی سخن گوید : ترکان پارسی گو بخشندگان عمرندساقی بده بشارت رندان پارسا را.حافظ. شیرین گو شیرین گو. (نف مرکب ) شیرین گوی . شیرین سخن . شیرین گفتار. خوش سخن : طعنه از کس خوش نباشد گرچه شیرین گو بودزخم نی بر دیده سخت است ار همه نی... گزافه گو گزافه گو. [ گ ُ / گ ِ /گ َ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) گزافه گوی . گزاف گو. گزاف گوی .بیهوده گو. عبث گو. پرحرف . پرچانه . پرگو : نوش لب ز آن منش که خوی... غلنبه گو غلنبه گو. [ غ ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) یا غلنبه گوی . آنکه غلنبه گوید. غلنبه باف . رجوع به غلنبه شود. قافیه گو قافیه گو. [ ی َ / ی ِ ] (نف مرکب ) شاعر. (دهار). قافیه گوی : قافله زن یاسمن و گل بهم قافیه گو قمری و بلبل بهم .نظامی . قانون گو قانون گو. (نف مرکب ) صاحب منصبی که مکلف باشد به نوشتن و تصریح کردن قواعد سلطنت و نیز صاحب منصب در هر ناحیه ای که آشنا باشد به قواعد و عادا... ملامت گو ملامت گو. [ م َ م َ ] (نف مرکب ) ملامت گوینده . آنکه سخنان سرزنش آمیز گوید. سرزنش کننده . ملامتگر : عابدان آفتاب از دلبر ما غافلندای ملامت گو خد... تعداد نمایش: 10 20 50 100 همه موارد « قبلی ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ صفحه ۶ از ۸ ۷ ۸ بعدی » نظرهای کاربران نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست. برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید. ورود