گوشه
نویسه گردانی:
GWŠH
گوشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میزدچ بخش حومه شهرستان شهرکرد. واقع در 27هزارگزی جنوب باختر شهرکرد و 6هزارگزی راه شهرکرد به ده چشمه . در دامنه ٔ کوه واقع شده و معتدل است . سکنه ٔ آن 547 تن است . آب آن از چشمه و رودخانه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و راه آن فرعی است . این ده زیارتگاه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
واژه های همانند
۶۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
گوشه گوشه . [ ش َ / ش ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) دارای گوشه که محدود به زوایاو مثلثها است . || (ق مرکب ) از این گوشه به آن گوشه و از این ط...
نه گوشه . [ ن ُ ه ْ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نه ضلعی . نه گوش .
هم گوشه . [ هََ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) هم جنس و همسایه . (برهان ) : بپرسیدش از دوستان کهن که بودند هم گوشه و هم سخن . فردوسی .گاهی به نشیبی شد...
یک گوشه . [ ی َ / ی ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) جا یا چیزی که دارای یک کنج باشد. با زاویه ٔ واحد.
خم گوشه . [ خ َ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) دو سر کمان . دو شاخ کمان . (ناظم الاطباء).
شش گوشه . [ ش َ / ش ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) هرچیز که دارای شش زاویه باشد. (ناظم الاطباء) : کرسی شش گوشه بهم درشکن منبر نه پایه بهم درفکن .ن...
گوشه پل . [ ش ِ پ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ژان بخش دورود شهرستان بروجرد. واقع در 12هزارگزی شمال باختری دورود به بروجرد. جلگه و معتدل و...
سه گوشه . [ س ِ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) گیاهی خاردار که اشترخار نیز گویند. (ناظم الاطباء).
گوشه دار. [ ش َ / ش ِ ] (نف مرکب ) زاویه دار. (ناظم الاطباء). که گوشه دارد. که دارای گوشه است . || کنایه آمیز. طعن آمیز. آمیخته به طعن و ک...