مبارک
نویسه گردانی:
MBARK
مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن المبارک بن سعید، ملقب به وجیه الدین ابن دهان واسطی . عالم نحوی (532 - 612 هَ . ق .). در اوسط متولد شد و به بغداد درگذشت و به ترکی و فارسی و رومی و حبشی و زنگی به صراحت سخن میگفت . او راست کتابی در نحو و شعر. (از اعلام زرکلی چ 2، ج 6 ص 152).
واژه های همانند
۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۸ ثانیه
مبارک آباد بهشتی . [ م ُ رَ دِ ب ِ هَِ ] (اِخ ) دهی از دهستان غار است که در بخش ری شهرستان تهران واقع است . و 337 تن سکنه دارد. (از فرهنگ ج...
مبارک آباد کله رش . [ م ُ رَ دِ ک َل ْ ل َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان ییلاق است ، که در بخش حومه ٔ شهرستان سنندج واقع است ، و 300 تن سکنه دارد...
میران مبارک اول . [ م ُ رَ ک ِ اَوْ وَ ] (اِخ ) چهارمین از سلاطین خاندیش هند از 844 تا 861 هَ . ق . (یادداشت مؤلف ).
میران مبارک ثانی . [ م ُ رَ ک ِ ] (اِخ ) نهمین از سلاطین خاندیش هند از 942 تا 984 هَ . ق . (یادداشت مؤلف ).
اِبْن‌ِ مُبارَک، ابوعبدالرحمان عبدالله بن مبارک حنظلی مروزی (۱۱۸-۱۸۱ق/۷۳۶-۷۹۷م)، از فقیهان و اصحاب حدیث است. فهرست مندرجات ۱ - زندگی ۲ - اس...