محمود
نویسه گردانی:
MḤMWD
محمود. [ م َ ] (اِخ ) ابن جریر ضبی اصفهانی مکنی به ابومضر و متوفی به سال 507 هَ . ق . وی نخستین کس بود که مذهب کلامی معتزله را در خوارزم رواج داد. در صرف و نحو و لغت عرب استاد زمان خود بود مدتی در خوارزم اقامت داشت و مردان بزرگی مانند زمخشری نزد وی تلمذ نمودند. وفات او به مرو بود و کتاب زادالراکب دراخبار و ادب از اوست . (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 1011).
واژه های همانند
۱۲۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
عظیم آباد حاجی محمود. [ ع َ دِ م َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان غار بخش ری شهرستان تهران . سکنه ٔ آن 233 تن است . آب آن از قنات و محصول آن غلا...
پهلوان محمود خوارزمی . [ پ َ ل َ م َ دِ خوا / خا رَ ] (اِخ ) متخلص به قتالی و ملقب به پوریای ولی . در جوانی بر همه ٔ پهلوانان ایران و توران ...
ادیب، سیاستمدار،سپهسالار، و از وزرا و وکلای دربار بهمنیان هندوستان در قرن نهم بوده است. محل تولد وی را یکی از روستاهای گیلان به نام گاوان یا (قاوان) د...
محمود خان اسفندیاری ملقب به صمصام السلطان متولد ۱۲۳۵ شمسی نوه لطفعلی خان بالاوند اسفندیاری حاکم هلیلان در دوره قاجاریه بود. وی لغب صمصام السلطان را به...
احمد اعطا با نام ادبی احمد محمود (۴ دی ۱۳۱۰ اهواز - ۱۲ مهر ۱۳۸۱ تهران) نویسندهٔ معاصر ایرانی بود. او را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی می‌دانند. معروفترین ...
شیخ محمود ذاکر زاده تولائی معروف به حلبی (۱۷ شهریور ۱۲۷۹-۲۶ دی ۱۳۷۶) از روحانیون شیعه شهر مشهد و از پایه گذاران انجمن حجتیه مهدویه بوده‌است.
وی در ...
دیوان قائمیات از سروده های دانشمند بزرگ اسماعیلی حسن محمود کاتب
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیوان قائمیات [دیوان قائمیات] دیوان قائمیات که بیشترین...