مرد. [ م َ رَ ] (ع مص ) ریش برآوردن پسربچه بعد سادگی زنخ . (از منتهی الارب ). به کندی برآمدن ریش یا اصلاً برنیامدن ریش وی و بی ریش ماندن او، فهو أمرد. مدت زمانی بی ریش ماندن جوان سپس برآمدن ریش وی . (از متن اللغة). بی ریش شدن
۞ . (از غیاث اللغات ). مرودة. (متن اللغة). || همیشگی نمودن به خوردن خرمای تر نهاده به شیر. (از منتهی الارب ). مداومت نمودن بر خوردن مَرد و مَرید. مرودة. (از متن اللغة). همیشه خرمای در شیر خیسانده خوردن . رجوع به مَرد شود. || تطاول ورزیدن در معاصی . (از متن اللغة).