مشک
نویسه گردانی:
MŠK
مشک . [ م َ ] (اِ) (اصطلاح کشتی گیران ) فنی است از کشتی که دست راست حریف را با دست چپ گیرند و به گردن خود بکشند. پای راست او را با دست راست بگیرندو به گردن گیرند و از سر خود او را به زمین زنند.
واژه های همانند
۷۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
مشک نافه . [ م ُ / م ِ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که دانه و تخم آن بمانند مشک خوشبوی می باشد. (برهان ). نام گیاهی است که دانه و تخم...
مشک خوشه . [ م ُ / م ِ خو ش َ / ش ِ ] (اِمرکب ) نوعی انگور. (فرهنگ فارسی معین ) : گر اصل مشک را حکما خون نهاده اندپس چون ز مشک خوشه همی خون ...
مشک دانة. [ م ُ / م ِ ن َ ] (معرب ، اِ مرکب ) مشکدان و آوندی که در آن مشک نهند: کان لعلی بن الحسین (ع ) مشکدانة ۞ من رصاص معلقة فیها مسک ...
مشک سایی . [ م ُ / م ِ ] (حامص مرکب ) عمل مشک سای . سائیدن مشک و عطرافشانی : کند چشمشان از شبه حقه بازی کند زلفشان بر سمن مشکسائی .فرخی .
مشک فشان . [ م ُ / م ُ ف َ ] (نف مرکب ) آنکه مشک می افشاند و پراکنده می کند. (ناظم الاطباء). فشاننده ٔ مشک و عطرآگین سازنده . خوشبوی . معطر : در...
مشک عذار. [ م ُ / م ِ ع ِ ] (ص مرکب ) که عذارش چون مشک است به بوی و رنگ : تا ترک سمن عارض بودی نه چنین بودامروز چنین شد که بت مشک عذا...
مشک فروش . [ م ُ / م ِ ف ُ ] (نف مرکب ) آنکه مشک میفروشد. (ناظم الاطباء). فروشنده ٔ مشک . که شغلش مشک فروشی و مشک فشانی و عطرآگین ساختن است ...
چاه مشک . [ م ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نیم بلوک بخش قاین شهرستان بیرجند که در 40 هزارگزی شمال قاین واقع شده . کوهستانی و معتدل است ...
پلپل مشک . [ پ ِ پ ِ م ُ / م ِ ] (اِ مرکب ) مشک دانه را گویند و آن دانه هائی باشد سیاه رنگ که بوی مشک دهد.
کاکل مشک . [ ک ُ م ُ ] (ص مرکب ) زلف مشکین . (ناظم الاطباء). آنکه زلف مشکین دارد.