هجیر

هجیر. [ هََ ] (ع اِ) نیمروز. نزدیک زوال مع ظهر یا از وقت زوال آفتاب تا عصر. (منتهی الارب ). الهاجرة للوقت المذکور. (اقرب الموارد) : از ضعف بشریت تاب آفتاب هجیر نیاوردم . (گلستان یوسفی ص 141). || گرمای نیمروز. (منتهی الارب ). || سختی گرما. || حوض بزرگ فراخ . ج ، هُجُر. || شور گیاه خشک شکسته . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گورخر درشت و آکنده گوشت . || کاسه ٔ سطبر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گشن سست و بازایستاده از گشنی . (منتهی الارب ). || شیرخفته . (منتهی الارب ). شیر غلیظ. (از اقرب الموارد).