هکم
نویسه گردانی:
HKM
هکم . [ هََ ک ِ ] (ع ص ) مرد بد. (منتهی الارب ). کسی که به بدی خویش بر مردم تعرض کند. (اقرب الموارد). || بی باکانه در کار بی فایده درآینده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۶۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
حکم . [ح َ ک َ ] (اِخ ) ابن معبدالاصفهانی ، مکنی به ابی عبداﷲ.از شاعران است . وی بعربی شعر می گفت . (ابن الندیم ).
حکم . [ ح َ ک َ ] (اِخ ) ابن معمربن قنبربن جحاش بن سلمةبن ثعلبه بن مالک بن طریف بن محارب الخضری . نسب وی را یاقوت در معجم الادباء بدین گو...
حکم . [ ح َک َ ] (اِخ ) ابن موسی ، مکنی به ابوصالح . محدث است .
حکم . [ ح َک َ ] (اِخ ) ابن مینا. یکی از اصحاب است و پاره ای ازاحادیث از او روایت شده است . رجوع به الاصابة شود.
حکم . [ ح َ ک َ ] (اِخ ) ابن هشام . سوم پادشاه از ملوک اموی اندلس و نوه ٔ عبدالرحمن بن معاویةبن هشام بن عبدالملک بن مروان ، مؤسس سلسله ٔ ن...
حکم . [ ح َ ک َ ] (اِخ ) ابن هشام نام شخص ملحد و کذّابی است که در زمان مهدی از خلفای عباسی در خراسان پدید آمد و معتقد به تناسخ بود و بدع...
حکم . [ ح َ ک َ ] (اِخ ) الانصاری ، مکنی به ابوعبداﷲ.یکی از صحابه است و در غزای احد حضور داشته و نوه اش ابویحیی مطیع از وی احادیثی روایت کن...
حکم . [ ح َ ک َ ] (اِخ ) الزرقی . یکی از اصحاب است . پسرش مسعودبن الحکم یک حدیث از وی روایت کرده است .
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
بی حکم . [ ح ُ ] (ص مرکب ) بدون دستور و بدون فرمان . || بدون اجازه و بدون پروانگی . (ناظم الاطباء).