۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۵ ثانیه
حسن سرحی .[ ح َ س َ س َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن احمد قرشی . خود و برادرش عبداﷲبن عبداﷲ منجم بوده و کتابی به نام بغیةالطالب در نجوم به ایشان ...
حسن سندی . [ ح َ س َ ن ِ س ِ ] (اِخ )از شاعران فارسی زبان بنارس هند بود. شعر او در صبح گلشن بنقل از نشتر عشق آمده است . (ذریعه ج 9 ص 243).
حسن سهل . [ ح َ س َ ن ِ س َ ] (اِخ ) رجوع به حسن بن سهل شود.
حسن شطی . [ ح َ س َ ن ِ ش َطْ طی ] (اِخ ) ابن عمربن معروف حنبلی . فقیه بغدادی دمشقی (1205 - 1274 هَ . ق .). کتابهایی دارد که در اعلام زرکلی...
حسن شناس . [ ح ُ ش ِ ] (نف مرکب ) زیباشناس . اهل ذوق : از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود.حافظ.
حسن شیخ . [ ح َ س َ ش َ ] (اِخ ) رجوع به حسن چوپانی شود.
حسن صدر. [ ح َ س َ ن ِ ص َ ] (اِخ ) رجوع به صدر شود.
حسن خوی . [ ح ُ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش خلقی : بیاموز از عاقلان حسن خوی .(بوستان ).
حسن دده . [ ح َ س َ دَ دَ ] (اِخ ) رجوع به حسن طالبی شود.
حسن رقی . [ ح َ س َ ن ِ رِق ْ ق ] (اِخ ) ابن داود. کتاب وی مورد تقلید ثعلب درتألیف کتاب «الفصیح » بوده است . (ذریعه ج 3 ص 157).