پره
نویسه گردانی:
PRH
پَ ر رِ ه. گوشه در گویش کازرونی. پره دل. پره گوش(ع.ش)
واژه های همانند
۲۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
پره . [ پ َرْ رِ / پ ِ رِ ] (اِ) درختکی کائوچوکی دشتی نام آن در بندرعباس پره است و بسواحل عمان تا 1300 گزی ارتفاع دیده شود ونام دیگر آن ...
پره . [ پ َ رَ / رِ / پ َرْ رَ / رِ ] (اِ) حلقه و دایره ٔ لشکر از سوار و پیاده . خطی که از سوار و پیاده کشیده شود و آنرابعربی صف خوانند. (برهان...
پره . [ پ ِ رِ ] (اِخ ) ۞ ناحیه ای در فلسطین قدیم ، واقع در مشرق اُردن و پایتخت آن پلا ۞ نام داشت .
پره لا. [ پ ِ رِ ] (اِ) قسمی مرغابی است .
ده پره . [ دَه ْ پ َرْرَ / رِ ] (ص نسبی ) دارای ده پر. دهبرج . فیروزآبادی در کلمه ٔ دهبرج می نویسد معرب ده پر است یعنی صاحب ده پر؛ ولی نمی نو...
سه پره . [ س ِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) رجوع به سه پرک شود.
شب پره . [ ش َ پ َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) شب پرک . خفاش : شب پره گر وصل آفتاب نخواهدرونق بازار آفتاب نکاهد. سعدی .گر نبیند به روز شب پره چشم چشم...
پره کوه . [ پ َ رَ ] (اِخ ) نام یکی از دیه های هزارجریب مازندران . (مازندران و استراباد رابینو).
پره دار. [ پ َ رَ / رِ / پ َرْ رَ / رِ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ پره و دندانه . || جنسی از قفل که صاحب انواعی است ، مقابل پیچ .
پره سنگ . [ پ َرْ س َ ] (اِخ ) نام یکی از دیه های آمل مازندران . (مازندران و استراباد رابینو).