پشته

پشته به ضم پ , سکون شین و کسر ت از اصطلاحات کاریزکن های یزد و ری و بسیاری دیگر نقاط به معنی فاصله ی بین دو   میله ی قنات یا در تداول بین دو چاه قنات از روی زمین است. در معنی وسیع کلمه از آسمانه یا سقف کوره تا روی زمین پشته خوانده می شود. پشته است که می تنبد, می رمبد, روی کوره آوار می شود و قنات را خراب می کند. اصطلاح  پشته کردن   به معنی خراب شدن قنات است.