پشته

پشته /pošte/ ۱. باری که آن را به پشت بتوان برداشت؛ پشتواره؛ کوله‌بار. ۲.تل؛ تپه. ۳. فاصلۀ میان دو چاه؛ قنات. فرهنگ فارسی عمید. /////////////////////////////////////////////////////////////////// بسی دیو در دست او کشته گشت ز کشته بسی دشت چون پشته گشت. /////////////////////////////////////////////////////////// فردوسی. //////////////////////////////////////////////////////// بهر سو در آن دشت کین تاختی ز کشته همی پشته ها ساختی. /////////////////////////////////////////////////////////// اسدی (ایضاً ص 82). ////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد تپه، تل، فلات، کومه، کوهپایه، ناهموار دیکشنری bank, bundle, drift, driftage, dune, embankment, eminences, heap, hill, hillock, hummock, knoll, molehill, mound, rick, ridge, rise