اجازه ویرایش برای همه اعضا

بید

نویسه گردانی: BYD
بید (نام علمی: Salix) سرده‌ای از درختان و درختچه‌های برگریز با حدود ۴۰۰ گونه است که در اصل در خاک‌های مرطوب در آب‌وهوای سرد و مناطق معتدل در نیم‌کرهٔ شمالی یافت می‌شود. ویژگی‌ها معمولاً شیرهٔ پوست بید حاوی مقادیر بالای اسید سالیسیلیک است. بید دارای پوست نرم، غالباً خم‌شونده، چوب سخت، شاخه‌های باریک و ریشه‌های بزرگ، فیبروسیت و غالباً ساقه‌دار است. ریشه بید را به سختی، اندازه و دوام آن می‌شناسند. ریشه‌ها از قسمت‌های بیرون از خاک درخت نیز می‌رویند. برگ‌ها معمولاً کشیده هستند و ممکن است انتهای آنها بیضوی نیز باشد و در برخی موارد لبه‌های دندانه‌دار دارند. بیشتر گونه‌های بید برگریز هستند. برخی گونه‌ها نیمه‌همیشه‌سبز هستند. گونه‌های با برگ‌های چرم‌مانند در بیدها کم دیده می‌شود. گونه‌ها برخی از گونه‌های مهم آن چنین‌اند: بید مجنون (نام علمی: Salix babylonica): گونه‌ای که در اصل متعلق به نواحی خشک شمالی کشور چین بوده اما از طریق جاده ابریشم به دیگر نقاط جهان راه یافته‌است. بید سفید (نام علمی: Salix alba): گونه‌ای از بید که در شمال آفریقا، اروپا، آناتولی، عراق، ایران، افغانستان، قفقاز، تالش و سیبری می‌روید. زردبید (نام علمی: Salix acmophylla): گونه‌ای از بید که در ایران، افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، عراق، سوریه، فلسطین، سینا، شمال هندوستان و جنوب‌شرق ترکیه می‌روید. بیدمشک (نام علمی: Salix aegyptiaca): گونه‌ای که در ایران نیز می‌روید و از آن عرق بیدمشک می‌گیرند. بید قطبی (نام علمی: Salix arctica): گونهٔ خزندهٔ بسیار کوچکی از بید است که خود را برای زنده ماندن در ناحیهٔ قطبی وفق داده‌است. سپیدار: درختی بلند که در ایران می‌روید. منابع در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بید (سرده) موجود است. اطلاعات مرتبط در ویکی‌گونه: Salix مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «willow». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳. آیکون خرد این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده‌ها: آرایه (زیست‌شناسی) نام‌گذاری‌شده توسط کارل لینه بیدبیدیان درختان در ایران فراورده‌های جنگلی غیرچوبی گیاهان دارویی این صفحه آخرین‌بار در ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴ ساعت ‏۲۰:۴۶ ویرایش شده است.
واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۹۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
سوخته بید. [ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) زغال بید که در پالودن بکار بوده : سوخته بید و باده بین رومی و هندویی بهم عشرت زنگیانه را برگ و نوای تا...
زواره بید. [ زَ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان بهنام سوخته است که در بخش ورامین شهرستان تهران واقع است و 382 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیای...
قلعه بید. [ ق َ ع َ ] (اِخ ) دهی است از بخش نصرت آباد شهرستان زاهدان ، واقع در 31هزارگزی جنوب خاوری نصرت آباد و 18هزارگزی شوسه ٔ زاهدان به ...
قنات بید. [ ق َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان هنزا بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت ، واقع در 6هزارگزی باختر ساردوئیه و 3 هزارگزی باختر راه مالرو سا...
قنات بید. [ ق َ ] (اِخ ) دهی است از بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت ، واقع در 12 هزارگزی جنوب باختری ساردوئیه و 4 هزارگزی جنوب راه مالرو بافت ...
دهنه بید. [ دَ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان امجزبخش جبال بارز شهرستان جیرفت . واقع در 75هزارگزی جنوب خاوری مسکون با 250 تن سکنه . آب آن ...
چشمه بید. [ چ َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بخش صالح آبادشهرستان ایلام که در 12 هزارگزی جنوب ایلام و 4 هزار وپانصدگزی خاور راه شوسه ٔ ...
چشمه بید. [ چ َ م َ ] (اِخ ) دهی از دهستان زیرکوه بخش قاین شهرستان بیرجند که در 75 هزارگزی جنوب خاوری قاین و 35 هزارگزی جنوب شاهرخت واقع...
چشمه بید. [ چ َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جلگه ٔ افشار دوم بخش اسدآباد شهرستان همدان که در 24 هزارگزی جنوب باختر قصبه ٔ اسدآبادبه کنگ...
گربه بید. [ گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ / گ ُ ب َ / ب ِ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بیدمشک و بعضی گویند نوعی از بیدمشک است و آن از جمله ٔ هفده بید است و ...
« قبلی ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ صفحه ۸ از ۱۰ ۹ ۱۰ بعدی »
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.