اندام
نویسه گردانی:
ʼNDʼM
اندام . [ اِ ] (ع مص ) پشیمانی دادن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پشیمان گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۳۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
تنک اندام . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ اَ ] (ص مرکب ) کنایه از نازک اندام . (آنندراج ) : در گلستان لطافت چو گل نوخیزش تنک اندام و تنک پوش و تنک لب نگ...
خشک اندام .[ خ ُ اَ ] (ص مرکب ) لاغر. نحیف . کم گوشت . (ناظم الاطباء). آنکه گوشت و رطوبت در تن او نمانده است . نزار. پوست بر استخوان ترنجیده ...
خوب اندام . [ اَ ] (ص مرکب ) خوش اندام . آنکه اندام نیکو دارد. نیکوقالب . خوش کالبد: هَبَرْکَل ؛ جوان خوب اندام . (منتهی الارب ).
خوش اندام . [خوَش ْ / خُش ْ اَ ] (ص مرکب ) خوش اندازه . خوش هیکل . متناسب القامه : دریم ؛ پرگوشت خوش اندام . (منتهی الارب ).
نرم اندام . [ ن َ اَ ] (ص مرکب ) لطیف الخلقه . ظریف خلقت . ظریف اندام . که اندامی نرم و نازک دارد. ناعم . ناعمة.
هفت اندام . [ هََ اَ ] (اِ مرکب ) به حسب ظاهر اول سر، دوم سینه ، سوم پشت ، چهارم و پنجم هر دو دست ، ششم و هفتم هر دو پای . و به حسب باطن دما...
درشت اندام . [ دُ رُ اَ ] (ص مرکب ) که اندامی درشت دارد. که اندام او کلان باشد. درشت بدن . درشت هیکل . جافی . حِضَجْم . خَطلاء. عَشز. عِظْیَر....
خارش اندام . [ رِ ش ِ اَ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گر. حِکَّه . (منتهی الارب ).
بزرگ اندام . [ ب ُ زُ اَ ] (ص مرکب ) ستبراندام . درشت اندام . تنومند.
تمام اندام . [ ت َ اَ ] (ص مرکب ) متناسب الاعضاء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): افهود؛ کودک فربه ٔ تمام اندام . عطیموس ؛ زن تمام اندام . رجل عب...