حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۲.۱۴ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زیاد کوفی . رجوع به حسن لولوی و ذریعه (ج 6 ص 321) شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زید علوی ملقب به داعی ، امام زیدیه طبرستان . رجوع به حسن طبری بن محمدبن اسماعیل شود.
حسن . [ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زیدبن علی بن ابی طالب . پنج سال ازطرف منصور عباسی حاکم مدینه بود. ولادتش در مدینه به سال 83 هَ . ق . و مرگش د...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن زین الدین علی شهید ثانی بن احمدبن جمال الدین ابومنصور تقی بحرینی شیعی امامی (959 - 1011 هَ . ق .)، معروف به ص...
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن زین الدین بن عمر. رجوع به حسن حلبی شود.
حسن . [ ح َ س َ ](اِخ ) ابن سری کاتب از اصحاب صادق . عبدی انباری و حسن بن محبوب از وی روایت دارد. او راست : کتاب الاصل . (ذریعه ج 2 ص 119،...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سعید اهوازی ، برادر حسین بن سعید است . این دو برادر تفسیری تألیف کرده اند که به تفسیر ابن سعیدمعروف است . و به ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سعیدبن عبداﷲ، ملقب به علم الدین شاتانی (510 - 599 هَ . ق .). فقیه شاعر است و در موصل درگذشت . (وفیات الاعیان ) (...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سفیان نوی حافظ شیبانی . رجوع به حسن نسوی شود.
حسن . [ح َ س َ ] (اِخ ) ابن سلام جیلانی بن حسن تیمجانی در زمان تألیف ریاض العلماء (1106 هَ . ق .). شیخ الاسلام گیلان بود. او راست : حاشیه بر...