حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۲ مورد، زمان جستجو: ۱.۹۴ ثانیه
حسن . [ ح َ س َ] (اِخ ) ابن ممش مناستری . رجوع به حسن فؤاد شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن منزول . رجوع به حسن بن محمدبن منزول شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن منصوربن محمودبن عبدالعزیز اوزجندی . رجوع به حسن قاضیخان شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن منصوربن محمدمبارک شواق اسنائی (632 - 706 هَ . ق .). به تهمت شیعیگری محاکمه شد و توبه کرد و تبری جست و به قاه...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی بن سالم حناط کوفی . از امام صادق روایت دارد. او راست : کتاب الاصل . (ذریعه ج 2 ص 146 بنقل از فهرست شیخ طوس...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی بغدادی . رجوع به حسن بغدادی شود.
حسن .[ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی الخشاب محدث است . او راست :کتاب الانبیاء و جز آن . (ذریعه ج 2 ص 355 و ج 6 ص 250).
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی کرد. رجوع به حسن بانی شود.
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی نصبی . درگذشته ٔ 250 هَ . ق . در دربار متوکل عباسی بود و کتاب «الاغانی علی حروف المعجم » را برای او تألیف ...
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن موسی نوبختی . رجوع به حسن نوبختی شود.