خوار
نویسه گردانی:
ḴWAR
خوار. [ خ َوْ وا ] (ع ص ) ضعیف . سست . نرم از مردم و از هر چیزی . ج ، خور. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : فرس خوارالعنان ؛ اسب سهل المعطف بسیار دو. (منتهی الارب ). || رقیق الحس از شتران . || (اِ) آهن . || سنگ آتش زنه . ج ، خوارات . || مرد نساب . (منتهی الارب ). || رنگ شتر بین خاکی و قرمزی . (از صبح الاعشی ).
واژه های همانند
۲۵۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۶ ثانیه
جیفه خوار. [ ف َ/ ف ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) مردارخوار. (آنندراج ).
چاشت خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) چاشت خوارنده . چاشت خورنده . آن که طعام چاشت خورد. (آنندراج ). غدیان . (منتهی الارب ).
پخته خوار. [ پ ُ ت َ / ت ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) مفت خوار. اَنگل . گدا. مردم آرام طلب و گرانجان : نیم شب فی امان من لباس الظلام بر آن حدود ...
جامه خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی کرم که جامه را خورد. سُرعوف . (منتهی الارب ). بید.
جرعه خوار. [ ج ُ ع َ / ع ِ / خوا / خا ] (نف مرکب ) جرعه خورنده . آنکه جرعه جرعه می نوشد : قومی از کأس او مرا در خواب جرعه خوار شراب دیدستند. خا...
تشنه خوار. [ ت ِ ن َ / ن ِ خا / خُوا ] (نف مرکب ) که تشنگان را کشد. که تشنگان را در خود فروبرد. تشنه کش . بسیار سوزان : خاصه در این بادیه ٔ دی...
تیره خوار. [ رَ/ رِ خوا / خا ] (نف مرکب ) سیاه خوار. که سیاهی خورد. (صفت قلم ). که غذایش سیاه و تیره است : تیره ست زهره پیش ضمیر منیر من خ...
پاره خوار. [ رَ / رِ خوا / خا ] (نف مرکب ) آنکس که پاره ستاند. آنکس که رشوت گیرد. رشوت خوار : فیل بچه میخوری ای پاره خوارهم برآرد خصم فیل...
بیضه خوار. [ ب َ / ب ِ ض َ / ض ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خورنده ٔ بیضه . که تخم خورد : بعنکبوت و کبوتر که پیش ترس شدندهمای بیضه ٔ دین را ز بیضه ...
بوسه خوار. [ س َ / س ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) بوسه گیر. (فرهنگ فارسی معین ) : کند ترک می نرگس پرخمارکه از روی این گل شود بوسه خوار.ملاطغرا (ا...