خوش
نویسه گردانی:
ḴWŠ
خوش . [ خ َ ] (ع مص ) نیزه زدن ، منه : خاشه بالرمح . || آرمیدن با زن ، منه : خاش جاریته ؛ آرمید با کنیزک خود. || گرفتن ،منه : خاش الشی ٔ. || پاشیدن ، منه : خاش التراب و غیره فی الوعاء؛ ای پاشید خاک و جز آنرا در آوند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
واژه های همانند
۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۲.۳۸ ثانیه
خوش نمود. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ُ/ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) خوش جلوه . خوش ظاهر. خوب منظر.
خوش نقشی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش اقبالی .سعادت . خوش بیاری . حسن طالع. || خوشگلی .
خوش نگاه . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (ص مرکب ) چشمی که نگاه زیبا دارد. چشمی که نگاهی سحرآمیز دارد : آن می که مست ازویم نی جام دیده نی جم ...
خوش نفسی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت خوش نَفَس . خوشبویی : تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیریم جان نهادیم بر آتش ز پی ...
خوش نفسی .[ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) حسن سریرت . حسن طینت . خوبی سرشت . خیرخواهی مردمان . (یادداشت مؤلف ).
خوش نعلی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت خوش نعل .
خوش نغمه . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) خوش آواز. خوش الحان . خوش آهنگ . خوش صدا. خوش ترانه : نوای مطرب خوش نغمه و سرود ستخج خروش ...
خوش منظر. [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ظَ ] (ص مرکب ) خوب چهره . نیک سیما. نیکودیدار. (ناظم الاطباء). خوش نما. خوب دیدار. (یادداشت مؤلف ). خوبروی : که د...
خوش نسیم . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) خوش باد. خوش رایحه . با نسیم فرح بخش . با رایحه ٔ نیکو : اگرچه مشک اذفر خوش نسیم است دم جان بخش چون...
خوش نشین . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که راحت نشسته و جای بسیاری را متصرف شده . (ناظم الاطباء). کسی که هر جا او را خوش آید همان...